سادات

احدیّت و جناب صمدیّت بمهتر کائنات، و سیّد سادات، شمس هدایت، و کیمیای دولت، سهیل سعادت، و بحر طهارت، که ما ترا بخلق فرستادیم تا طبیب دلهای اندوهگنان باشی، مرهم درد سوختگان، و آسایش جان مؤمنان باشی، این نامه ما بر ایشان خوانی، و آن لهیب آتش عشق ایشان و سوز دل ایشان در آرزوی دیدار ما امروز بر بنشانی، و فردا را وعده وصال و دیدار دهی، پس بدانکه تنی چند ازین مهجوران عدل ما، و رنجوران داغ قطیعت ما، شنیدن آن می‌نخواهند که ذوق آن نمیدانند، و حوصله آن ندارند، و آن گه از تو ترک آن می‌درخواهند آن را می‌بگذاری، و بر امید صلاح و ایمان ایشان مراد ایشان می‌جویی، مکن ای محمد، مراد ایشان مجوی، و دل در ایشان مبند، که ما ایشان را در ازل براندیم، و داغ حرمان و خذلان بر ایشان نهادیم.

در دورهٔ قاجار اصطلاحاً به شاهزادگان قاجاری میرزا می‌گفتند و باید گفت که بعضی از وزیران و شاهزادگان این فامیل را دارند و نام خانوادگی را از خود شاه یا شاهزادگان هدیه گرفتند. در دوران پیشتر، میرزا به کسی گفته می‌شد که در کار نوشتن و حساب و کتاب دیوان سالاری‌های دولتی بود و عملاً قشر مرفه و سطح بالای جامعه را تشکیل می‌داد و به صورت عام با سوادان دوران گذشته بودند. از همین رو به سادات تحصیل کرده، میرزا نیز اطلاق می‌شده‌است.

سید اجل بهاء الدین که در سال ۵۳۰ق به بعد، ریاست نقابت سادات را در منطقه عهده‌دار بوده‌است.

احترام‌السادات برومند یزدی معروف به احترام برومند (زاده ۲۰ فروردین ۱۳۲۶، تهران) مجری تلویزیون و بازیگر ایرانی است. او مجری برنامهٔ کودک تلویزیون ایران پیش از انقلاب بود. او از سال ۱۳۴۶ با برنامه کودک در تلویزیون فعالیت هنری خود را آغاز کرد و به مدت ۱۱ سال یعنی تا سال ۱۳۵۸ به این فعالیت ادامه داد. او همسر داوود رشیدی، مادر لیلی رشیدی و خواهر مرضیه برومند و راضیه برومند است.

قطب سادات آن که می‌بخشید قالب لفظ را ز معنی جان

خاندان بحرالعلوم از سادات حسنی و عالمان شیعی امامی قرن دوازدهم تا چهاردهم قمری در ایران و عراق که این خاندانِ مشهور به علم و ادب، به سید محمدمهدی طباطبائی بروجردی، معروف به سید بحرالعلوم، می‌رسد. این خانواده، در اواخر قرن یازدهم قمری از بروجرد به عراق رفتند و در کربلا و نجف ساکن شدند.

امیرالمؤمنین علی کَرّمَ اللّهُ وَجْهَه گوید سادات مردمان اندر دنیا جوانمردانند و سادات مردمان اندر آخرت پرهیزگارانند.

تاج سادات و تاج دین جعفر آن رفیق شفیق دوست نواز

گرچه مر سادات را گیسو بود منشور فخر تو بدین عالی نسبت منشور فخر گیسوی

عمد الشریعة زبدة السادات العری منقی الحقایق مفحم الفصحاء

بودند همه موزه و نعلین، علی بود بر تارک سادات جهان یکسره افسر

سادات به زبان‌های دری و پشتو صحبت می‌کنند آنها گویش‌های مختلفی دارند.

سر اکابر سادات مشرق و مغرب عماد دولت و ملت علی بن حسن است

عقلم به مدح سید سادات مرتضی دفتر به دست داد و قلم در بنان نهاد

و از این طایفه بود ابوحفص عمر بن سلم الحدّاد از دیهی بود که آنرا گوژدآباد خوانند بر دروازۀ نشابور بر راه بخارا، و یکی بود از جملۀ امامان و سادات وفات وی اندر شهور سنه ستّ و ستّین و مأتین بود.