زنده ماندن

که گر یابد مجال س حر خواندن نخواهد هیچ کس را زنده ماندن

درمان قطعی برای بیماری اشتارگات در حال حاضر وجود ندارد، اما بیماری به وسیله ژن درمانی و سلول درمانی به وسیله سلول‌های بنیادی قابل کنترل است و احتمال بهبود بیماری با ضریب بیشتری بالا می‌رود، استفاده از سلول‌های بنیادی بستگی به زنده ماندن سلول‌های بنیادی در محیط شبکیه چشم دارد، گاهی نیاز است در مقاطع زمانی مختلف درمان تکرار شود.

الکساندر آرنولد در سال ۱۸۵۹ با هتی تریپ عروسی کرد. هتی تنها دو سال بعد در سال ۱۸۶۱ درگذشت. آنها با هم صاحب یک فرزند به نام بلانچ شدند که در سال ۱۸۶۲ فوت کرد. بعدتر در ۱ فوریه ۱۸۶۹ آرنولد با مری دی داگلاس عروسی کرد و از او صاحب شش فرزند شد که تنها چهار فرزند او تا بزرگسالی زنده ماندند.

در ۱۳ سالگی برادر اشتون دچار بیماری ماهیچه قلب شد، وضعیت خاصی برای سرخرگ‌های کرونری که به سبب ویروس است. در همان سال قلب مایکل موقتاً ایستاد و او مجبور به پیوند قلب شد. دکترها به خانواده او گفتند که مایکل برای زنده ماندن چند ساعت بیشتر زمان ندارد. در این لحظه بود که اشتون در نظر داشت جان خود را فدا کند. اما پدر او به سرعت با او مخالفت کرد. کمی پس از آن، برای مایکل یک معجزه رخ داد و قلبی جدید به او پیوند زدند. در همان سال پدر و مادر اشتون از یکدیگر جدا شدند.

زایس-اینکوارت به‌شدت ضدیهود بود. وی به فاصله چند ماه پس از رسیدن به هلند، اقدامات برای خارج کردن یهودیان از هلند را آغاز کرد. این اقدامات از سال ۱۹۴۱ آغاز شد:در حدود ۱۴۰٬۰۰۰ یهودی ثبت شدند، یک گتو در آمستردام ساخته شد و یک اردوگاه موقت در وستربوک (اردوگاه موقت وستربوک) ساخته شد. در فوریه ۱۹۴۱، ۶۰۰ یهودی به اردوگاه مرگ بوخن‌والد و اردوگاه کار اجباری ماوتهاوزن فرستاده شدند. پس از آن یهودیان را به اردوگاه آشویتس فرستادند. با پیشروی متفقین در سپتامبر ۱۹۴۴ باقی یهودیان در وستربوک به اردوگاه کار اجباری ترزینشتات فرستاده شدند. از میان ۱۴۰٬۰۰۰ یهودی ثبت شده تنها ۳۰٬۰۰۰ نفر از آن‌ها تا پس از جنگ زنده ماندند.

انگیزه انسان برای زنده ماندن، همراه با آگاهی از این که مرگ ممکن است در هر زمانی رخ دهد، این قدرت را دارد که ترس فلج کننده مرگ را ایجاد کند.

شب را ز برای زنده ماندن تا نفخهٔ صور همبر آرم

انواع مختلفی از رسانه‌ها در مورد زنده‌ماندن وجود دارد. در هر دو داستان واقعی و داستان تخیلی، داستان‌هایی دربارهٔ افراد زنده‌مانده علی‌رغم شرایط خاص خطرناک محبوب است. همچنین مجموعه وسیعی از ادبیات آموزشی وجود دارد که گاهی اوقات به عنوان راهنمای زنده ماندن از آن یاد می‌شود و در مورد مهارت‌های زنده‌ماندن در موقعیت‌های مختلف خطرناک مانند گم شدن بدون آب و غذا، حمله یا در یک فاجعه طبیعی بودن مشاوره می‌دهد.

فیلم آتش در دشت، تلاش‌های یک سرباز مسلول ژاپنی را برای زنده ماندن در روزهای پایانی جنگ جهانی دوم به تصویر می‌کشد. کن ایچیکاوا توانسته‌است موضوع اصلی فیلم را که تلاش برای زنده‌ماندن و در عین حال عبور نکردن از قوانین اخلاقی است به خوبی به نمایش درآورد.

آریل شارون از روز ۵ ژانویهٔ سال ۲۰۰۶ به دلیل سکتهٔ مغزی سنگین در بیمارستان بستری شد و ادارهٔ کلیهٔ امور نخست‌وزیری اسرائیل به ایهود اولمرت معاون نخست‌وزیر واگذار شد. شارون از آن زمان تا زمان مرگ در وضعیت شبه‌کما به سر می‌برد و از طریق سرم تغذیه می‌شد. هرچند پزشکان از او قطع امید کرده بودند و از خانوادهٔ او خواسته بودند تا او به‌طور طبیعی بمیرد اما خانوادهٔ او خواستار انجام اقدام‌های لازم برای زنده ماندن او و انتقال او به خانهٔ شخصی‌اش شدند. شارون هشیاری محدودی داشت و به برخی محرک‌ها پاسخ می‌داد. در سال ۲۰۱۱ او برای مدت کوتاهی به خانه‌اش منتقل شد.

بزرگترین تحقیقات در مورد استاتین‌ها و کووید با داده‌های نزدیک به ۱ میلیون نفر انجام شده و تصور می‌شود اثرات ضد التهابی استاتین‌ها احتمال زنده ماندن از کووید را افزایش می‌دهد.

تعداد زیادی از جنگجویان صلیبی در طول سفر خطرناک از اروپا تا خاورمیانه جان خود را از دست دادند. آن‌ها که زنده ماندند در سال ۱۰۹۹ بیت‌المقدس را تسخیر کردند. در بین سال‌های ۱۰۹۹ تا ۱۲۵۰، شش جنگ صلیبی دیگر رخ داد اما در هیچ‌یک از آن‌ها صلیبیان موفقیتی به دست نیاورند.