زنا

معنی کلمه زنا در لغت نامه دهخدا

زنا. [ زَ ] ( نف ) زننده. ( ناظم الاطباء ).
زنا. [ زِ ] ( ع اِمص ) به لغت حجاز مجامعت با زن بطور حرامی. ( ناظم الاطباء ). رجوع به ماده بعد شود.
زنا. [ زِ ] ( ع اِمص ) جمع شدن با زن بطور حرامی و روسپی بارگی که جِهمَرز نیز گویند. ( ناظم الاطباء ). برابر با زناء عربی. رجوع به زناء شود. ( از فرهنگ فارسی معین ) :
چو بیدادگر شد جهاندار شاه
به گردون نتابد ببایست ماه...
زنا وریا آشکارا شود
دل نرم چون سنگ خارا شود.فردوسی.گر احمد مرسل پدر امت خویش است
جز شیعت و فرزند وی اولاد زنااند.ناصرخسرو.زنا و مسخره جور و محال و غیبت و دزدی
دروغ و مکر وعشوه ، کبر و طراری و غمازی.ناصرخسرو.زنا بود که سخن را به اهل جهل دهی
زنا مکن که نه خوبست زی خدای ،زنی.ناصرخسرو.- اولاد زنا ؛ ولدالزنا. حرام زاده. زادغر و پسندره. خشوک. ( ناظم الاطباء ). رجوع به زناء شود.
- زنازاده ؛ ولدالزنا.خشوک. ابن البغی. ابن المسافحه. حرام زاده. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ). نغل. نغیل. ( از منتهی الارب ). فرزند زنا و حرام زاده. ( ناظم الاطباء ).
- زناکار ؛ ترجمه زانی است. ( آنندراج ). روسپی باره. زانی. ( ناظم الاطباء ). زانی. فاجر. تبهکار. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ). لفظی است که هم بر مرد و هم بر زن... اطلاق شود. شریعت موسی ، قوم اسرائیل را منع می کندکه دختران خود را به زنا وادارند و اگر دختر کاهنی زنا کند باید سوخته شود و زن زانیه بر حسب شریعت نجس بود، چنانکه اسم وی را به اسم سگ قرین ساخته می فرماید: «اجرت فاحشه و قیمت سگ را به خانه خدا میاور». ( قاموس کتاب مقدس ).
- زناکاری ؛ روسپی بارگی و زنا و جماع غیرمشروع و جِهمَرز. ( ناظم الاطباء ).
- زنا کردن ؛ سفاح.بغا. عنت. مسافحه. تسافح. اسواء. عهر. عهارة. عهور.عهورة. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ). جماع نامشروع :
ور زنا می کرد چون کس نیست از روی قیاس
هر دو را کشتن چو یکدیگر چرا آمد جزا.ناصرخسرو.- زناگر ؛ زناکننده. زانی :
عیار پیشه جوانی زناگری دزدی
همی کشیدش هر روز رشته در سوفار.سوزنی ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ).- زنای محصنه ؛ زنا با زن شوهردار. ( فرهنگ فارسی معین ).

معنی کلمه زنا در فرهنگ عمید

هم بستر شدن مرد و زن به طور نامشروع.
* زنای محصنه: (فقه ) زنا با زن شوهردار.

معنی کلمه زنا در فرهنگ فارسی

۱ - ( مصدر ) جفت گردیدن مرد و زن به طور نامشروع . توضیح : مواقعه نامشروع مرد و زن مشروط بر این که وطی بشبهه نباشد و عمدا عمل صورت گرفته باشد . یا زنائ محسنه زنا با زن شوهر دار .
زننده

معنی کلمه زنا در دانشنامه آزاد فارسی

نزدیکی مرد و زنی که با هم عقد شرعی نشده اند، با علم به حرمت این کار، و بدون غفلت و اشتباه. زنا در نزد اعراب جاهلی گناه نبوده بلکه تجاوز به مالکیت دیگران شمرده می شده است. در اسلام، به عقیدۀ بسیاری از فقیهان، زنا به تدریج تحریم شده است. (سوره نساء آیه های ۱۵ و ۱۶). زنا به چهاربار اقرار و یا شهادت چهار مرد عادل ثابت می شود. نزد برخی مانند مالک و شافعی، یک بار اقرار نیز کافی است. مشهور است اگر زانی یا زانیه، قبل از اقامۀ شهود، توبه کند، حد از او ساقط خواهد شد. و نیز اگر پس از اقرار، توبه کند، حاکم می تواند او را عفو کند و به عقیدۀ برخی، بدون توبه هم، در صورت اقرار، حاکم اختیار دارد که او را عفو کند. در قرآن آیات ۳۴ اسراء، ۶۸ فرقان، ۱۹ و ۲۰ نساء و ۲ تا ۹ سورۀ نور به بحث دربارۀ زنا پرداخته است. حد زنا به شرح زیر است: ۱. اعدام در زنای با محارم، و نیز زنای مرد نامسلمان با زن مسلمان؛ ۲. رجم یا سنگسارکردن؛ ۳. جَلْد یعنی صد تازیانه زدن در زنای غیر محصنه و ۴. جَلد و رجم (هردو) در زنای محصنه، در صورتی که زانی و زانیه پیر باشند. اختلاف است که در مورد سوم، علاوه بر تازیانه، تبعید به مدت یک سال، و تراشیدن سر نیز افزوده می شود. در قانون مجازات اسلامی ایران، از ماده ۶۳ به بعد، مجازات های زنا و کیفیت اجرای آن براساس فقه شیعی، قید شده است. زنای محصنه، زنای مرد یا زنی است که همسر شرعی دایمی داشته، و در حال بلوغ و عقل با او مقاربت کرده و اکنون نیز به او دسترسی دارد.
حقوق اصطلاحات، قوانین، جرم و جزا دین اسلام فقه و اصول و احکام علوم قرآنی

معنی کلمه زنا در دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] زنا از گناهان کبیره واز موجبات حد در اسلام به شمار می رود.
زنا آمیزش از راه نامشروع می باشد.
معنای اصطلاحی زنا
زنا در اصطلاح شرع عبارت است از داخل کردن مرد آلت تناسلی خود را در فرج زن به مقدار ختنه گاه یا بیشتر، بدون آنکه بین آن دو عقد ازدواجی واقع شده باشد یا مرد مالک زن باشد یا شبهه عقد یا ملک وجود داشته باشد.
کاربرد زنا در فقه
از آن در باب حدود و به مناسبت در بابهایی نظیر، طهارت، صلات، جهاد، تجارت، نکاح، طلاق، مکاتبه و شهادات سخن گفته اند.
حکم زنا
...
[ویکی شیعه] زنا به معنای آمیزش جنسی مرد با زنی بدون آنکه بین آن دو عقد ازدواجی واقع شده باشد از گناهان کبیره می باشد، حرمت آن ضروری بین مسلمانان بوده و در شرع برای مرتکب زنا، حدّ تعیین شده است. این عمل با اقرار، بَیِّنِه و علم حاکم شرع ثابت می شود.
زنا در اصطلاح شرع عبارت است از آمیزش جنسی مرد با زنی،(یا آمیزش جنسی زن با مردی) بدون آنکه بین آن دو عقد ازدواجی واقع شده باشد یا مرد مالک زن باشد یا شبهه عقد یا مِلک وجود داشته باشد. این عمل از گناهان کبیره شمرده شده و حرمت آن ضروری بین مسلمانان و ارتکابش موجب ثبوت حدّ است.
در ۷ آیه قرآن به عمل «زنا» به طور کلی اشاره شده و برخی احکام و کیفرهای آن نیز مطرح شده است. این آیات عبارت است از آیات ۱۵ و ۱۶ سوره نساء، آیه ۳۲ سوره اسرا، آیات ۲ و ۳ سوره نور، آیه ۶۸ سوره فرقان و آیه ۱۲ سوره ممتحنه.

معنی کلمه زنا در ویکی واژه

adulterio
adultry
آمیزش غیر شرعی بدون آنکه خطبه ای از طرف یک واعظ شرعی خوانده شود

جملاتی از کاربرد کلمه زنا

تو خنده زنان می گذری بی خبر از من من گریه کنان می کنم از دور دعایی
عشق در اطفال لهوست و لعب در زنان ازواج را بودن مطیع
هست‌ پُر زین شعور، قلب زنان چون شنیدی کشیده دار عنان
گربترسی زنا صواب جواب وقت گرفتن صبور باش صبور.
زنان گفتند کای شاه جوان بخت به تو فرخنده فر هم تاج و هم تخت
از زنانم، بجز زیان نبود؛ در دلم ذوق ماکیان نبود
دل ز پاس آه بیدل خصم آرام خود است اضطراب سبحه‌ام پوشیدن زنار بود
همه با گوزنان و گوران بدشت خرامند در گردش و بازگشت
نعره زنان چون نمک بر آتشم ایرا غم نمکم بر دل فگار برافکند
عهد مسیح است و روز ملت ترسا دور صلیب است و وقت بستن زنار