ریم

چشم زهاد بود بر عمل و مستان را گوش اندر ره الطاف کریمانه او

گر خو از اصل بنگریم او را آب و گل مادر و پدر باشد

بتی گر کسر شد کسری بماناد غم مریم مخور عیسی بماناد

برگشته ام ز مهر و نمی گیریم به قهر دارم دو صد جواب ولی یک سؤال کو؟

ما آب دریم ما چه دانیم چه شور و شریم ما چه دانیم

ای جم از این می اگر جامی زنی دست یازد بر تو کی اهریمنی

هرجا که نشاندیم نشستم وآنجا که بریم زیر دستم

بد همی داریم، چه شاید کرد اگرم زین بسی بتر داری

و گفت: ما با ادب محتاج‌تریم از بسیاری علم.

ز یاجوج و ماجوج مان باک نیست که ما بر سر سد اسکندریم