روی نهادن

جمله طربناک در آن تیره راغ روی نهادند به سوی چراغ

آهوان روی نهادند سوی سبزه و آب بنه ای آهوی سیمین ز سر این خوی پلنگ

عالمی روی نهادند به گفتار کمال که خیالات لطیف است در آب سخنش

بود لازم که ز ری دور شوند لاجرم روی نهادند به قم

دوری ز دوست روی نهادن براه دور از درد و غم چگونه شود جان من رها

تا بر گل روی از کله‌اش دام نهادی مرغان ز هوا روی نهادند به دامش

ز فر خامه و سحر بنان و کوشش من به خواجه روی نهادند دوستان دگر

دنیاطلبان روی نهادند ز هر سوی در ریختن خون خدا تشنه سر و پا

گرچه بدین درگه پایندگان روی نهادند ستایندگان

ببزم شاه برافشان و روی عذر بنه چرا که روی نهادن بکعبه اولیتر