روس

راست آمد فال و می‌گویم کنون روس را در بند سان خواهد گشان

هنوز پیشرو روسیان بطبع نکرد رکاب او را نیکو بدست خویش بشار

هدهدی کز عروس ملک مرا خبر آور تویی و نامه سپار

پس پرده گشتی چنین پرفسوس نه آگه من از کار و ، تو نوعروس

کور نبیند عروس ماه جبین را طفل نخواهد نگار سیم بدن را

آن کوست قبلهٔ همه کس قبله‌جو در او و آن روست قبله‌ای که کند کعبهٔ رو در او

بر روی عروسان گل و لاله ز شبنم هر قطره که بینی تو گلاب است در این باغ

عروس چرخ زبرجد که در خورست بدو سر سریر کیانی و تاج سلطانی

‫از بختِ بد عروسی او شد عزای او‬ ‫جؤنممه گین توْیی دؤندی ، یاس اوْلدی‬

باز گویم نی دلم از سنگ وروست دیگرم کو طاقت هجران دوست