رودخانه

و از استاد امام ابوالقاسم القشیری رضی اللّه عنه شنیدم که گفت: وقتی از طابرانی پرسیدم از ابتدای حالش. گفت: «وقتی مرا سنگی می‌بایست ازرودخانهٔ سرخس هر سنگ که برمی‌گرفتم جوهری می‌شد باز می‌انداختم.» و این از آن بود که هر دو به نزدیک وی یکسان بود؛ لا، بل که هنو زجوهر خوارتر؛ که ورا ارادت سنگی بود و ازآنِ جوهر نه.

ای آنکه خانه در ره سیلاب می‌کنی بر خاک رودخانه نباشد معولی

این دود دیده کوب بهر دودمان وزید وین رودخانه روب بهر خاندان فتاد

پلی سی در سه روی رودخانه ز آهن بس ظریف و بس متین ساخت

از ساحل رودخانه کر خرگه زده تا بغار بسفر

و از این جهت حضرت رسول صلی الله علیه و آله و سلم فرمودند که «هرگاه از برای فرزند آدم دو رودخانه طلا باشد باز رودخانه سوم را می طلبد و اندرون او را هیچ چیزی پر نمی کند مگر خاک» و فرمود که «آدمیزاد پیر می شود و دو چیز در او جوان می گردد و قوت می گیرد: یکی حرص و دیگر طول امل» و از حضرت امام محمد باقر علیه السلام مروی است که «حریص بر دنیا چون کرم ابریشم است، هر چه بیشتر بر دور خود می پیچد راه خلاص او دورتر می شود، تا از غصه بمیرد» بعضی از بزرگان گفته است که «از عجایب امر آدمی زاده؟ آن است که اگر او را خبر دهند که همیشه در دنیا خواهی بود حرص او بر جمع کردن مال زیادتر نخواهد شد از آنچه حال می داند که چند صباحی بیش زنده نیست در صدد جمع آن است» و این، از برای هر که تفحص کند در احوال مردم ظاهر و روشن است.

بیهوده کارخانه تکوینم همچون پل رودخانه قزوینم

طول این رودخانه ۵۹٫۲ کیلومتر (۳۶٫۸ مایل) است.

ز اشک آب گرفته است رودخانه چشم چنان که وهم نیابد درو مجال خیال

نادانی فقیهی را پرسید: زمانی که بهر غسل وارد رودخانه شوم. کدام جانب نهر اگر ایستم نیک تر است؟ فقیه که مردی ظریف بود، پاسخ داد: آن جانب که جامه ات را نهاده ای، تا دزدش نبرد.