روانکاو

معنی کلمه روانکاو در لغت نامه دهخدا

روانکاو. [ رَ ] ( نف مرکب ) آنکه متخصص وصاحب نظر در روانکاوی باشد. رجوع به روانکاوی شود.

معنی کلمه روانکاو در فرهنگ عمید

متخصص در روانکاوی.

معنی کلمه روانکاو در فرهنگ فارسی

آنکه متخصص و صاحب نظر در روانکاوی باشد

معنی کلمه روانکاو در فرهنگستان زبان و ادب

{psychoanalyst, analyst} [روان شناسی] درمانگری که آموزش های نظری و عملی روان کاوی را دیده است و از فنون روان کاوی در درمان اختلالات روانی بهره میبرد

جملاتی از کاربرد کلمه روانکاو

کلارنت مارکوزه را برای کاربرد روانکاوی در تبدیل مفهوم بیگانگی مارکس به یک ساختار روانکاوی ظریف و نامحسوس‌تر تحسین می‌کند. از نظر کلارنت کتاب ایده‌های را پیش‌بینی می‌کرد که بعدها توسط فیشل فوکوی فیلسوف ارائه شد اما با یک مکانیسم تاریخی معقول‌تر از ایده مغشوش فوکو از گفتمان. به هر حال کلارنت فصلی که مارکوزه به ارائه دلایل فرویدی صحیح برای تاریخ‌گرایی اصل واقعیت ارائه کرده را صرفاً علاقه تاریخی او می‌داند و نوشته که مارکوزه یک اتوپیای تاریک و سایه‌وار پیشنهاد می‌دهد. کلارنت همچنین پیشنهاد می‌دهد که عموماً برداشت‌ها و تفسیرهای نادرستی از کتاب اروس و تمدن شده و مارکوزه نگران دفاع از عشق آزاد و موقعیت‌های جنسی دشوار نبوده‌است.
بوم‌فلسفه یا اکوسوفی فلسفه‌ای برای هماهنگی یا تعادل بوم‌شناسی است. این اصطلاح توسط فیلسوف و روانکاو پساساختارگرایی فرانسوی، فلیکس گواتاری و پدر علم بوم‌شناسی ژرف‌نگر، آرنه نس ابداع شد.
در کتاب دیگری با عنوان «امپراتوری اسطوره‌ها و تصویر غرب» با عنوان فرعی «روانکاوی گفتمان ادبی ایران ۱۳۳۲-۱۳۵۶» از طریق روانکاوی گفتمان ادبی ایران در دوره ۱۳۳۲–۱۳۵۶ به این موضوع می‌پردازد که چگونه تصویر تازه‌ای از غرب در فرهنگ ادبی ایران شکل گرفته‌است. روش این کتاب «روانکاوی فرهنگی» است و نویسنده با رویکردی ترکیبی از نظریه‌های روانکاوی، نشانه‌شناسی و تحلیل گفتمان به تحلیل محتوای ادبیات مدرن فارسی و تأثیر آن بر فرهنگ سیاسی ایران پرداخته‌است.
از سوی دیگر برنتانو در روانکاوی وجودی به این نتیجه می‌رسد که آگاهی گربه همیشه از ابژه‌های بیرونی است ولی انسان علاوه بر ابژه‌های بیرونی بر خود نیز آگاه است که این آگاهی باعث تمایز او از سایر موجودات می‌شود.
رویکرد روانکاوی اظهار می‌دارد که عوامل روان‌پریشی بدن‌نمایی اجباری، اظهار هویت جنسی از طریق نشان دادن عضو جنسی و مشاهده واکنش مخاطبان نظیر ترس، تعجب، لذت یا تنفر است. در چنین موقعیتی نمایشگر به‌طور ناخودآگاه احساس اختگی و ناتوانی جنسی می‌کند. در سایر فعالیت‌های جنسی این افراد نیز موضوع اصلی از نشان دادن ونگاه کردن مایه می‌گیرد.
ارنست جونز، پزشک و روانکاو انگلیسی، یکی از شاگردان فروید بود که سهم بزرگی در رواج روانکاوی در ابعاد بین‌الملل ایفاء نمود. وی همچنین در خروج فروید از چنگ ارتش نازی در سال ۱۹۳۸ سهم مهمی داشت.
وی چندین کتاب دیگر نیز در زمینه روانکاوی و روان‌شناسی و مهارتهای زندگی تألیف کرده‌است. علاوه بر اینها، تعداد زیادی مقاله در زمینه‌های مختلف تاریخی، سیاسی، اجتماعی، روان‌شناسی در مجلات معتبر زمان خود به چاپ رسانید.
در سال 2002، یک مطالعه روانکاوانه روی ترز نویمان که ادعا دریافت زخم های مقدس را داشت نشان داد که زخم او ناشی از علائم اختلال استرس پس از سانحه است که در خودزنی ناخودآگاه رخ داده است.[2]