رغیف

غالب آمد حرص و صبرش بد ضعیف بس گلوها که برد عشق رغیف

زار و رنجورست و درویش و ضعیف سه درم در بایدش تره و رغیف

از پی سائلی به یک دو رغیف سورت هل اتی ورا تشریف

این سخن پایان ندارد وان خفیف می‌نویسد رقعه در طمع رغیف

خوان و بزم هر دو عالم نزد بزم شمس دین چون یکی کاسه پرآش و بر سر او یک رغیف

خورندش ز خوان عنایت رغیف غنی و فقیر و قوی و ضعیف

از قضا، یک شب نیامد آن رغیف شد ز جوع، آن پارسا زار و نحیف

از قضا یکشب نیامد آن رغیف شد زجوع آن پارسا زار و نحیف

زانک پستان شد حجاب آن ضعیف از هزاران نعمت و خوان و رغیف

چونک مطرب پیرتر گشت و ضعیف شد ز بی کسبی رهین یک رغیف