رسان

گر ز کاوش خانه خود می رسانیدم به آب چون خضر من هم به عمر جاودان می زیستم

به آفتاب رسانید خویش را شبنم به نیم چشم زدن از طریق دیده وری

سلامم چون رسانیدی به سویش رسان دیگر دعا وز من بگویش

به صد زاری سلامت می‌رساند نه یکدم، صبح و شامت می‌رساند

دگر روز باز اتفاق اوفتاد که روزی‌رسان قوت روزش بداد

جایی که تویی نیست کسی را گذر آنجا از من که تواند که رساند خبر آنجا؟

به پایان رساندند چندین هزار نیامد به پایان هنوز این شمار

ایزد کرده‌ست وعده با ملک ما کش برساند به هر مراد دل امسال

ترسم از بوی دل سوخته ناخوش گردد می رسانی به وی، ای باد صبا بوی مرا

به بر کرده جامه ز چرم پلنگ غریونده برسان غران پلنگ