رزم آور

بگردان چین گفت یک تن عنان به پیچید بدین کین رزم آوران

بگفت این و زی رزم آورد روی برآمد ز گردان یکی های هوی

ندانم کز آن زخم گردد تباه وگز باز رزم آورد با سپاه

سپهدار جنگی به زخم درشت به بزم و به رزم آوریدند پشت

خواجه گفت: بنده فرمان بردار است و آنچه جهد باید کرد و بندگی است بکند تا حقّ نعمت خداوند شناخته باشد. و زمین بوسه داد و بازگشت. و غلامی از آن وی را خلعت دادند برسم حاجبی و با وی برفت. و چون بخانه فرود آمد، همه اولیا و حشم اعیان حضرت بتهنیت رفتند و بسیار نثار کردند. و زر و سیم و آنچه آورده بودند، همه را نسخت کرده‌، پیش امیر فرستاد سخت بسیار. و جداگانه آنچه از خوارزم آورده بود نیز بفرستاد با پسر تاش ماهروی که چون پدر و پسر در جمال نبودند - و تاش در جنگ علی تگین پیش خوارزمشاه کشته شد.

بدو گفت کز دل خرد دور کن چو رزم آورد پاسخش سور کن

بر آنم میاور که عزم آورم به هم پنجه‌ای با تو رزم آورم

در دوران اردشیر بابکان یک کتاب راهنمای نظامی منتسب به او نگاشته شد که اکنون در دست نیست. از این کتاب در کتاب عربی الفهرست نام برده شده‌است که اثر یک ایرانی موسوم به ابن ندیم است و در نیمه دوم قرن دهم به رشته تحریر درآمد. ابن ندیم در فصل آثار مربوط به هنرهای نظامی از اثری با نام «هنر رزم آوری و شیوه‌های فتح قلعه‌ها و شهرها، به کمین نشستن، قرار دادن نگهبانان، تحت فشار قرار دادن جاسوسان، فرستادن دسته‌های سربازان و پادگان زدن» یاد می‌کند. این کتاب بر اساس رساله‌هایی است که در قرن سوم میلادی برای اردشیر پسر پاپک نگاشته شده‌اند. عنوان عربی این کتاب الفروسیا الشمیتی می‌باشد.

دلاور چه گردست از اینسان دلیر که بر هر که رزم آورد هست چیر

در شاهنامه نشان اشکش و رزم آوران کوچ و بلوچ پرچمی با نقش ﭘﻠﻨﮓ تصویر شده:

اگر سالیان رنج و رزم آوری نباشد بدستت جز از داوری

که فرجام این رزم بزم آوریم مبادا که دل سوی رزم آوریم