رجعت

معنی کلمه رجعت در لغت نامه دهخدا

رجعت. [ رَ ع َ ] ( از ع ، اِمص ) رَجْعة. بازگشت. ( غیاث اللغات ). بمعنی بازگشت به کسر«ر» آمده ، بفتح «ر» فصیح تر است. ( از کشاف اصطلاحات الفنون ). بازگشتن بسوی دنیا، و منه هو یؤمن بالرجعة؛یعنی ایمان می آورد برجوع بسوی دنیا بعد از مرگ. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ) :
سقراط اگر به رجعت بازآید
عشری گمان بریش ز عشرینم.ناصرخسرو.کاشکی آدم به رجعت در جهان بازآمدی
تا بمرگ این خلف هر مرد و زن بگریستی.خاقانی.پس ترا هر لحظه مرگ و رجعتی است
مصطفی فرموددنیا ساعتی است.مولوی. || بازگردیدن مرد بسوی زن مطلقه ٔخود. ( از اقرب الموارد ). بازگردیدن طلاق دهنده بسوی زن مطلقه خود. ( منتهی الارب ) ( از آنندراج ) ( از غیاث اللغات ) ( از منتخب اللغات ) ( از صراح اللغة ). در اصطلاح شرع رد شوهر است زن را و اعاده نکاح اوست کماکان بدون تجدید عقد ولی مشروط بر اینکه این عمل در مدت عدّه صورت گیرد نه بعد از انقضاء عده ، زیرا عده برای اثبات مالکیت است و بعد از انقضاء مالکیت برطرف و زایل گردد. و مقصود عده طلاق است که بعد از مباشرت باشد حتی اگر با زوجه منکوحه خلوتی دست داده باشد و زوج اقرار کند که با زوجه مباشرت نشده آنگاه او را طلاق گوید رجعت مورد نخواهد داشت ، چنانکه در بیرجندی آمده است که رجعت بر دو قسم است : رجعت سنی و رجعت بدعی. رجعت سنی آن است که زوجه را فقط بگفتار بازگشت دهند ولی باید دو نفر گواه اقامه شود بر رجعت و به زوجه نیز این معنی را اعلام کند، پس بصرف گفتار زوج اقرار برجوع زوجه کرد مانند آنکه بگوید: راجعتک یا راجعت امرأتی ، و گواه اقامه نکند یا اقامه کند و رسماً بزوجه اعلام نکند آن رجعت بدعی باشد نه سنی. و در مسکینی که شرح بزرگتر است گوید: رجعت نزد اصحاب ما دوام نکاح است که در جریان مدت عده برپا دارد. و نزد شافعی رجعت عبارت از استباحه مباشرت است. ( از کشاف اصطلاحات الفنون ) : هر زنی که در عقد من است یا بعد ازاین در عقد من خواهد آمد مطلقه است به سه طلاق به این که رجعت در او نگنجد. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 318 ). ورجوع به رَجْعة شود.
- رجعت مرض ؛ بازگشت بیماری.
|| رستاخیز. || نزد بعضی شیعه بازگشت امام پس از مرگ او. ( یادداشت مرحوم دهخدا ). نزد بعضی دیگر از شیعه بازگشت امام است پس از غیبت او. ( یادداشت مرحوم دهخدا ). بازگشت امام دوازدهم. ( یادداشت مرحوم دهخدا ). || بازگشت عیسی به دنیا در آخرالزمان. ( یادداشت مرحوم دهخدا ). || مذهب رجعت ؛ اعتقاد به بازگشت حضرت رسول ( ص ). در حبیب السیر آمده است : راویان اخبار نوشته اند که ابن السواد که به عبداﷲ سبا اشتهار دارد و در سلک علمای یهود منتظم بود زمان عثمان اظهار شعار اسلام کرد و از او رنجیده خاطر گشت و به مصر شتافت و در سنه 35 هَ. ق. در آن ولایت به آتش افروزی پرداخت و با بعضی از مصریان گفت : مرا عجب می آید از برخی که تصدیق رجعت عیسی بدنیا می کنند ولی تجویز بازگشتن خاتم الانبیاء نمی نمایند و این آیه کریمه را که «ان الذی فرض علیک القرآن لرادک الی معاد» ( قرآن 85/28 ) شاهد مدعای باطل خود گردانید، طایفه ای از مصریان این عقیده فاسد را از وی فراگرفتند. چون ابن سبا عثمان را معتقد نبود ایضاً خاطرنشان اهالی مصر نمود که در زمانهای گذشته که وصی هر پیغمبری جانشین او میبوده ، وصی نبی هاشم علی است و عثمان خلافت را به غصب متصرف گشته و همچنین زبان به طعن عمال عثمان گشود،مردم مصر نیز که از عبداﷲ بنی سعد آزرده خاطر بودند سخنان وی را از جان پذیرفتند و مکاتبات را با مخالفین عثمان که در کوفه و بصره اقامت داشتند آغاز و در فتح ابواب خلافت اتفاق کردند. ( از حبیب السیر چ سنگی تهران ص 172 ). و رجوع به الملل و النحل چ جلالی نائینی ص 18 ( ماده رجعیه ) و ص 20 ( ماده سبائیه ) شود. || ( اصطلاح نجوم ) بازگشتن کوکب سیاره سوای مهر و ماه از سیر طبیعی خود که از مغرب بسوی مشرق است. ( غیاث اللغات ) ( از منتخب اللغات ) ( از صراح اللغة ) ( از آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ) . حرکت کوکبی برخلاف توالی بروج. سیر کوکب طولاً برخلاف نضدبروج. سیر یکی از خمسه متحیره برخلاف نسق بروج. ( یادداشت مرحوم دهخدا ). نزد منجمان و اهل هیأت عبارتست از حرکتی غیر از حرکت کوکب متحیره بسوی خلاف توالی بروج ، و آنرا رجوع و عکس نیز نامند. ( از کشاف اصطلاحات الفنون ) :

معنی کلمه رجعت در فرهنگ معین

(رَ عَ ) [ ع . رجعة ] (مص ل . ) ۱ - بازگشت . ۲ - بازگشت مرد به سوی زن طلا ق دادة خود.

معنی کلمه رجعت در فرهنگ عمید

۱. عودت، بازگشت.
۲. بازگشت به سوی دنیا.
۳. (فقه ) بازگشت مرد طلاق دهنده به سوی زن مطلقۀ خود.

معنی کلمه رجعت در فرهنگ فارسی

عودت، بازگشت، بازگشت بسوی دنیا، طلاق زن مطلقه خود
( مصدر ) ۱ - باز گشتن بر گشتن باز آمدن . ۲ - باز گشتن مرد به سوی زن مطلقه . ۳ - بازگشتن کوکب سیاره سوای آفتاب و ماه از سیر طبیعی خود که از مغرب به سوی مشرق است . حرکتی است غیر حرکت کواکب متحیره بخلاف توالی بروج رجوع عکس . ۴ - باز گشتن بسوی دنیا . ۵ - ( اسم ) بازگشت بر گشت . ۶ - ( اسم ) رستاخیز .
یا رجعه بازگشت

معنی کلمه رجعت در دانشنامه آزاد فارسی

رَجْعَت
(در فارسی: رِجْعَت) اصطلاحی کلامی و دینی به معنای بازگشت و ظهور مجدد و زنده شدن مردگان در این جهان پیش از قیامت. این عقیده در تورات و انجیل آمده است و مسیحیان آن را برای ظهور مجدد عیسی مسیح در آخر زمان قطعی می دانند. اهل سنت از مسلمانان آن را به گونه ای که شیعیان به آن معتقدند، انکار می کنند. شیعیان بازگشت پیامبر اسلام (ص) و عیسی مسیح و امامان و کسانی از بهترینان از امت ها و بدترین ها از آنان در زمان ظهور امام زمان (عج) را باور دارند و به آیاتی از قرآن ازجمله آیۀ ۸۳ سورۀ نمل اشاره می کنند. روایات زیادی نیز در این باره وارد شده است. هرچند که دربارۀ جزئیات آن اختلاف است و چگونگی آن هم روشن نیست. اعتقاد به رجعت طبق نظر و فتوای آیت الله شیخ عبدالکریم حائری یزدی نه از اصول دین است نه از اصول مذهب که اگر کسی معتقد به آن نباشد خارج از دین یا مذهب شمرده شود و نه از مسائل عملیه است که بر افراد مکلّفین لازم باشد با اجتهاد یا تقلید آن را به دست آورند.
رجعت (اخترشناسی). رَجْعَت (اخترشناسی)(recession)
(نیز: رجوع؛ عکس) در نجوم قدیم، مرحله ای در حرکت ظاهری برخی از سیاره ها، که ضمن آن از دید ناظر زمینی به نظر می رسد سیاره نسبت به پس زمینۀ ثابت ستارگان، به عقب برمی گردد و از مشرق به مغرب جابه جا می شود.

معنی کلمه رجعت در دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] در همه ادیان به ظهور مصلح جهانی بشارت داده شده است و این مصلح جهانی است که وارث همه علوم و معجزات انبیاء گذشته می باشد و عدل و داد را برقرار می نماید و زمین را از لوث ستمکاران و خیانتکاران پاک می کند. امام زمان (عجّل الله فرجه الشریف) که همان مصلح موعود است همه معجزات پیامبران را خواهد داشت؛ بنابراین زنده شدن مردگان نیز از معجزات زمان ظهور آن حضرت خواهد بود. با در نظر گرفتن این امور و اثبات آن در این مقاله نظر منکرین رجعت (اهل سنت) باطل خواهد شد.
الفاظ مختلفی برای این اصل اعتقادی در قرآن مجید و روایات اسلامی به کار رفته است، مانند: رجعت، کره، رد، حشر، که همه در معنای بازگشت مشترکند «ثُمَّ رَدَدْنا لَکُمُ الْکَرَّةَعَلَیْهِمْ»؛ و آیه: «قالُوا تِلْکَ إِذاً کَرَّةٌ خاسِرَةٌ»؛ وآیه:ِ «انَّهُ عَلی رَجْعِهِ لَقادِرٌ»؛ وَ آیه:«یَوْمَ نَحْشُرُ مِنْ کُلِّ أُمَّةٍ فَوْجاً مِمَّنْ یُکَذِّبُ بِآیاتِنا فَهُمْ یُوزَعُونَ»؛ اما لفظ رجعت مشهورتر است.
← رجعت در لغت
اعتقاد به رجعت از باورهای ضروری و تردید ناپذیر شیعه است که بر آیات قرآن و احادیث معصومین (علیهم السّلام) استوار می باشد.مأمون به حضرت علی بن موسی الرضا (علیه السّلام) عرض کرد یا ابا الحسن درباره رجعت چه می فرمایید؟حضرت فرمود:رجعت حق است و در امت های پیشین بوده است، قرآن هم از آن سخن گفته و پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) نیز فرمود: پس می آید برای این امت هر آنچه برای امت های گذشته پیش آمد، بدون کم و زیاد و فرمود هنگامی که مهدی (عجّل الله فرجه الشریف) از فرزندان من ظهور نماید، عیسی از آسمان پایین آمده پشت سر آن حضرت نماز می گذارد.مأمون عرض کرد سرانجام چه می شود؟ فرمود: حق به اهل خودش بر می گردد.
رجعت و علمای شیعه
علامه مجلسی در بحارالانوار به بیش از صد و شصت آیه و روایت در باب رجعت اشاره می کند و می گوید:برای کسانی که به گفتار ائمه اطهار (علیهم السّلام) ایمان دارند، جای شک و تردید باقی نمی ماند که مساله رجعت، حق است؛ زیرا روایات وارده در این باب ازائمه اطهار (علیهم السّلام) در حد تواتر است و نزدیک به دویست روایت وارد شده است که در این امر صراحت دارند و این روایات را بیش چهل تن از بزرگان علماء و محدثین عالیقدر در بیش از پنجاه کتاب معتبر روایت کرده اند.آنگاه یک به یک نام این بزرگان را برمی شمرد مانند: صدوق، کلینی، طوسی، علم الهدی، نجاشی، کشی، عیاشی، قمی، مفید، کراجکی، نعمانی، صفار، ابن قولویه، ابن طاووس، طبرسی، ابن شهر آشوب و راوندی،...سپس از کتاب هایی که در خصوص مسأله رجعت نگاشته شده یاد می کند. سید مرتضی می گوید: ملاک در اثبات رجعت اتفاق علماء امامیه است بر اینکه خداوند تعالی برخی از اولیاء و دشمنان را در هنگام قیام امام زمان (عجّل الله فرجه الشریف) زنده می کند. امام رضا (علیه السّلام) یکی از عقاید مهم و موثر در ایمان را اعتقاد به رجعت بیان می کنند و آن را در راستای اعتقاد به توحید و نبوت و امامت و معراج و سوأل قبر و.....قرار می دهند. امام باقر (علیه السّلام) و امام صادق (علیه السّلام) در تفسیر ایام الله فرموند: ایام الله روز قیام مهدی موعود و روز رجعت و روز قیامت است. بطور کلی فرهنگ مذهب حقه شیعه به گونه ایست که امید به رجعت را در دل شیعیان زنده نگه می دارد که در بسیاری از زیارات و ادعیه وارد شده است، از جمله زیارت جامعه و زیارت وارث و اربعین و آل یاسین و رجبیه و وداع و عهد و.....
کافر نبودن منکر رجعت
...
[ویکی شیعه] رَجعَت از باورهای اختصاصی شیعه، به معنای بازگشت برخی از انسان ها به دنیا پس از مرگ ،در ظهور امام مهدی(عج) است. آیات قرآن به زنده شدن برخی انسانها در گذشته نیز اشاره کرده است. بر اساس روایات، برخی مؤمنان کامل و کافران محض در آینده به دنیا بازمی گردند که در این میان بر رجعت امامان، به ویژه رجعت امام علی(ع) و امام حسین(ع) تأکید بیشتری شده است. اصل وقوع «رجعت» به دلیل روایات متواتر، یقینی است ولی درباره جزئیات آن قطعیتی وجود ندارد.
واژه رجعت، مصدر از ماده «ر ـ ج ـ ع»، در لغت به معنای بازگشت است. در قرآن مجید و روایات الفاظ مختلفی برای این اصل اعتقادی به کار رفته است، مانند: رجعت، کرّه، ردّ، حشر. اما لفظ رجعت مشهورتر است. رجعت مصدر مرّه به معنی یکبار بازگشتن است.
رجعت در اصطلاح بدین معناست که خداوند هنگام ظهور امام مهدی(ع) برخی از درگذشتگان را به همان صورت و با همان بدنی که در دنیا بوده اند زنده می کند. عزت مومنان و ذلت کفار و بوجود آمدن فرصتی برای کمال مومنان از جمله دلایلی است که برای رجعت بیان شده است. در روایتی از امام رضا(ع) آمده است که در رجعت، مومنانی که به شهادت نرسیده بودند در دوران رجعت خود، به این فیض می رسند.
[ویکی اهل البیت] رجعت در لغت به معنای بازگشت است. و در اصطلاح عبارت است از این که خدای متعال هنگام ظهور امام مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف برخی از شیعیان و دوستاران آن حضرت را که قبل از ظهور از دنیا رفته اند، را زنده می کند و به دنیا بازمی گرداند. تا به ثواب یاری حضرت ولی عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف و مشاهده دولت کریمه اش مشرف شوند. و همچنین بعضی از دشمنان ایشان را جهت گرفتن انتقام برمی گرداند تا عذاب دنیا را بچشند و به قدرت و شوکت حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف پی ببرند.
رجعت از موضوعاتی است که امامان بزرگوار شیعه همواره بر آن به عنوان یک اعتقاد اصیل تأکید می کرده اند. در حدیثی امام صادق علیه السلام رجعت را از شرائط ایمان شمرده است. مأمون عباسی از امام رضا علیه السلام پرسید، درباره رجعت چه می گوئید، فرمود: رجعت حق است؛ در امت های گذشته بوده و قرآن از آن یاد کرده است.
پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمودند: هر آنچه در امت های پیشین واقع شده نظیر آن در این امّت نیز واقع می شود. در ادعیه و زیارات وارد شده از معصومین علیهم السلام بارها به مسأله رجعت اشاره شده است. ناگفته نماند رجعت همگانی نیست؛ بلکه خاص است و فقط کسانی به دنیا بازمی گردند که مؤمن خالص یا مشرک محض باشند.
علامه طباطبائیدر المیزان می نویسد: فرقه های غیرشیعی – عامه مسلمین - هر چند ظهور مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف را قبول دارند و روایاتش را به طور متواتر از رسول خدا صلی الله علیه و آله نقل کرده اند ولی مسأله رجعت را انکار و آن را از ویژگی های اعتقادی شیعه دانسته اند، در ادامه می افزاید: روایات اهل بیت علیهم السلام نسبت به اهل رجعت تواتر معنوی دارد. افزون بر این که تعدادی از آیات و روایات که در باب رجعت وارد شده دلالتش تام و قابل اعتماد است.
علامه مجلسی می فرماید: چگونه ممکن است شخص باایمانی که حقانیت اهل بیت علیهم السلام را باور دارد. در مورد رجعت، تردید به خود راه دهد در حالی که نزدیک به دویست حدیث صریح از معصومین علیهم السلام به طور متواتر به ما رسیده و بیش از چهل تن از بزرگان شیعه مانند شیخ طوسی، شیخ مفید و دیگران و بیش از پنجاه کتاب معتبر این احادیث را جمع آوری نموده اند. و اگر بنا باشد احادیث مربوط به رجعت – با این کثرتی که یاد شد - متواتر نباشد. دیگر در هیچ موردی نمی توان ادعای تواتر نمود.
قطعی ترین دلیل و راهنمای مسلمانان – قرآن- نه تنها رجعت را امری محال و ناشدنی نمی داند؛ بلکه آن را ممکن و به وقوع آن در امت های گذشته در چندین جای قرآن اشاره کرده است. از جمله آیاتی که بر اصل مسأله رجعت دلالت دارد آیه:
«ویومَ نَحْشُرُ من کلِّ امّةٍ فوجاٌ ممن یکذّب بآیاتنا فهم یُوزعون»؛ روزی را که ما از هر امتی، گروهی را از کسانی که آیات ما را تکذیب می کردند، محشور می کنیم و آنها را نگه می داریم تا به یکدیگر ملحق شوند.
[ویکی الکتاب] معنی رُجِعْتُ: برگردانده شوم
ریشه کلمه:
رجع (۱۰۴ بار)
«رجعت» از عقائد معروف شیعه است و تفسیرش در یک عبارت کوتاه چنین است که بعد از ظهور مهدی(علیه السلام) و در آستانه رستاخیز گروهی از «مؤمنان خالص» و «کفار و طاغیان بسیار شرور» به این جهان بازمی گردند. گروه اول مدارجی از کمال را طی می کنند، و گروه دوم کیفرهای شدیدی می بینند. مرحوم «سید مرتضی» که از بزرگان شیعه است، چنین می گوید: «خداوند متعال بعد از ظهور حضرت مهدی(علیه السلام) گروهی از کسانی که قبلاً از دنیا رفته اند را به این جهان بازمی گرداند، تا در ثواب و افتخارات یاری او و مشاهده حکومت حق بر سراسر جهان، شرکت جویند، و نیز گروهی از دشمنان سرسخت را بازمی گرداند تا از آنها انتقام گیرد. سپس می افزاید: دلیل بر صحت این مذهب این است که هیچ عاقلی نمی تواند قدرت خدا را بر این امر انکار کند; چرا که این مسأله محالی نیست، در حالی که بعضی از مخالفین ما، چنان این موضوع را انکار می کنند که گویی آن را محال و غیر ممکن می شمرند. بعد اضافه می کند که دلیل بر اثبات این عقیده، اجماع امامیه است; زیرا احدی از آنها با این عقیده مخالفت نکرده است». البته از کلمات بعضی از قدمای علمای شیعه، و همچنین از سخنان مرحوم طبرسی در مجمع البیان برمی آید که اقلیت بسیار کوچکی از شیعه، با این عقیده مخالف بودند، و رجعت را به معنای بازگشت دولت و حکومت اهل بیت(علیهم السلام) تفسیر می کردند، نه بازگشت اشخاص و زنده شدن مردگان، ولی مخالفت آنها طوری است که به اجماع لطمه ای نمی زند.
[ویکی فقه] رجعت (آیات و روایات). در همه ادیان به ظهور مصلح جهانی بشارت داده شده است و این مصلح جهانی است که وارث همه علوم و معجزات انبیاء گذشته می باشد و عدل و داد را برقرار می نماید و زمین را از لوث ستمکاران و خیانتکاران پاک می کند.
الفاظ مختلفی برای این اصل اعتقادی در قرآن مجید و روایات اسلامی به کار رفته است، مانند: رجعت، کره، رد، حشر، که همه در معنای بازگشت مشترکند که در آیات زیر آمده است.ثم رددنا لکم الکرة علیهم،
اسرا/سوره۱۷، آیه۶.
رجعت، یکی از اتفاقاتی است که در زمان ظهور حضرت مهدی (عجّل الله تعالی فرجه الشریف) رخ خواهد داد. بر اساس این عقیده، گروهی از مؤمنین برای رسیدن به ثواب نصرت اولیای خدا و دیدن دولتی که سال ها انتظار آن را کشیده اند، برمی گردند تا از دیدن دولت عدل و قسط لذت ببرند. و از طرف دیگر، گروهی از منافقین که آمدن این دولت را انکار کرده و کردار های زشتی انجام داده اند، باز می گردند تا عقوبت اعمال خویش را در همین جهان بچشند و دچار خفت و خواری شوند. اعتقاد به رجعت از باورهای ضروری و تردید ناپذیر شیعه است
حسینی، سید عبدالله، داستان هائی از بازگشت ائمه (علیهم السّلام) به این دنیا، بی تا، ص۴.
در قرآن کریم، آیاتی وجود دارد که عقیده به رجعت را ثابت می کند:
← محشور شدن گروهی از هر امت
...
[ویکی فقه] رجعت (دیدگاه اهل سنت). گر چه اعتقاد به رجعت که با تفکر مهدویت وجریانات بعد از ظهور ارتباط دارد، مورد انکار شدید اهل سنت واقع شده است؛ اما خود آنها حکایات اغراق آمیز بسیاری را که دال بر مسئله رجعت است در کتاب هایشان آورده اند.
با توجه به اعتقادات اهل سنت که از کتب عالمان این فرق به دست می آید، می توان به یک نتیجه کلی در گزینشی بودن برخی اعتقادات ایشان دست یافت. معمولا اعتقادتی که به نحوی به ولایت اهل بیت (علیه السّلام) مرتبط می باشد، مورد انکار اهل سنت واقع شده است. رجعت یکی از این اعتقادات است که با توجه به پیوندی که با مهدویت وجریانات بعد از ظهور دارد، به شدت مورد انکار آن فرق شده؛ درحالی که در این مقاله به نقض این عقیده توسط خودشان آشنا می شویم.
علت انکار رجعت
بطور کلی اهل سنت اعتقادات مخالف و ضد با عقیده خلفاء جور را به هر نحو ممکن رد می کنند و برای انکار خود دلیلی جز اتهام ندارند. موقعیت اعتقاد به رجعت وابستگی حقیقی با مهدویت و ظهور منجی بشریت حضرت حجه بن الحسن (عجّل الله فرجه الشریف) و حکومت اهل بیت (علیه السّلام) و مجازات دشمنان دارد. در این صورت خلفاء جور و بنی امیه و بنی عباس و حامیان کلامی این ظالمین از اهل حدیث و معتزله و اشاعره، هرگز راضی به این اعتقاد و اشاعه آن نبوده، همانطور که راضی به وجود منجی بشریت نیز نمی باشند. به همین دلیل راه انکار را برگزیدند و برای انکار خود ادله واهی تراشیده اند. سید مرتضی می گوید: بسیاری از مخالفین که منکر رجعت هستند دلیل شان بر انکار رجعت محال بودن (غیرمقدور بودن) آن است. درحالی که حضرت عزیر (علیه السّلام) بعد از اینکه زنده شد و زنده شدن الاغ خود را دید فرمود: «ان الله علی کل شئ قدیر»
بقره/سوره۲، آیه۲۵۹.
اهل سنت اگر چه به روایات اهل بیت (علیه السّلام) بی توجهی می کنند اما قرآن را نمی توانند انکار کنند. به همین دلیل برخی از آیاتی که بر امکان و وقوع رجعت دلالت دارند را ذکر می کنیم تا با توجه به این آیات عقیده اهل سنت در مورد رجعت مخالف قرآن محسوب شود و واضح است که عقیده ای که مخالف با آیات الهی است جز خسارت در عقیده و دوری از حقیقت، واقعیتی ندارد.
← تصریح آیات به رجعت
...
[ویکی فقه] رجعت (کتاب). کتاب رجعت یا ترجمه چهارده حدیث از ولادت امام زمان عجّل الله فرجه الشریف تا رجعت ائمه علیه السّلام به زبان فارسی اثر علامه محمدباقر مجلسی (۱۰۳۷- ۱۱۱۱ ق) می باشد.
مولف اثر، از میان تمام احادیث و اخبار ائمه اطهار در باب مهدویت و رجعت اهل بیت علیه السّلام ، چهارده حدیث یا به عبارت دیگر چهارده باب را گلچین نموده است.مولف در مقدمه، هدف از نگارش را این گونه بازگو می کند: از آن جا که دولت صفویه این امکان را به وجود آورد، ایشان در ضمن ۲۵ مجلد بزرگترین دائره المعارف حدیثی شیعی را تدوین نماید، به همین جهت برای ادای شکر این نعمت، اثر را به نامه این دولت تالیف نموده است.محقق اثر سیدحسن موسوی از انگیزه تحقیق خود سخن به میان می آورد و می نویسد: کتاب، یک بار تحت عنوان چهارده حدیث، چاپ آستان قدس و بار دیگر با عنوان رجعت توسط آقای ابوذر بیدار به چاپ رسید که در هر دو چاپ تحریفاتی واقع شده است، به همین جهت درصدد برآمدم به قدر توان کتاب علامه را مورد تحقیق و بررسی قرارداده و در اختیار علاقه مندان قرار دهم.
ساختار کتاب
رجعت در فرهنگ اسلامی به معنای بازگشت گروهی از مومنان در آخرالزمان می باشد. این مساله ای است که در زمان ظهور تحقق پیدا می کند. قیام حضرت مهدی و رجعت مومنان و کافران حقیقی از حوادث بیش از قیامت است و مساله رجعت از جمله مباحثی است که غالبا در وقایع بعد از ظهور وجود مقدس امام زمان عجّل الله فرجه الشریف مطرح می شود، به همین جهت مولف ابتداء یک مقدمه از گفتمان مهدویت که عبارت از چگونگی ولادت،غیبت، علایم ظهور و وقایع زمان ظهور بحث کرده و سپس به بازگشت ائمه علیه السّلام و پاداش خوبان و بدان در زمان رجعت پرداخته است. با مطالبی که برای خواننده بازگو شد، می توان به ساماندهی اثر بیشتر اطلاع پیدا کرد که با نظمی مناسب عرض شده است.روش مولف در تدوین اثر نقلی می باشد. ایشان، با نقل ۱۴ حدیث که احادیث هشتم، دوازدهم و سیزدهم از رجعت سخن می گویند و بقیه احادیث درباره علایم آخرالزمان و مسایل مهدویت می باشد.نویسنده این احادیث را همراه با سلسله اسناد آن ذکر و ترجمه کرده و در پایان برخی، توضیحاتی داده و مصادیق آن ها را معلوم کرده است: نویسنده دو حدیث را نقل و آن را بر دولت صفویه که به عنوان دولتی اسلامی و زمینه ساز ظهور امام علیه السّلام می باشد، تطبیق نموده است.
گزارش محتوا
حدیث اول به خروج گروهی از جانب مشرق اشاره می کند که طلب دین حق از مردم می کنند و مردم را به آن دعوت می نمایند و بالاخره مردم دعوت آن ها را می پذیرند؛ ولی آن ها به این راضی نشده تا این که حاکمیت را به پادشاه و والایی می سپارند و این حکومت پابرجاست و به کسی نمی دهند، مگر به صاحب آن (منظور امام عصر عجّل الله فرجه الشریف ) و در ادامه، احادیث به قیام های آخرالزمان ،حروف مقطعه و امام زمان عجّل الله فرجه الشریف ، معرفی نرجس خاتون مادر امام عجّل الله فرجه الشریف ، ولادت امام زمان علیه السّلام ، معرفی امام و گوشه ای از روایات ایشان در خصوص معارف اسلامی، آغاز غیبت امام علیه السّلام ، وقایع ظهور امام زمان علیه السّلام ، از جمله مساله رجعت، خبر دادن پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلّم از امام عصر عجّل الله فرجه الشریف ، علائم ظهور امام عصر عجّل الله فرجه الشریف ، اوصاف حضرت ولی عصر عجّل الله فرجه الشریف در وقت قیام و احادیث دوازدهم و سیزدهم به مساله رجعت می پردازند و امام حسین علیه السّلام اولین شخصی است که در دولت امام علیه السّلام ، رجعت می کنند و حدیث چهاردهم به وظیفه مردم در زمان غیبت اشاره می کند.
وضعیت کتاب
...

معنی کلمه رجعت در ویکی واژه

رجعة
بازگشت.
بازگشت مرد به سوی زن طلا ق دادة خود.

جملاتی از کاربرد کلمه رجعت

تو که مبدا و مرجعت اینست نه سزاوار کبر و اعجابی
۶–۱۷. حرمت ابدی در زنا با زن شوهردار یا زن در طلاق رجعی که در آن شوهر حق رجعت و برگشت به زن خود را بدون طی تشریفات ازدواج دارد. مرد مذکور نمی‌تواند بعداً با زن شوهردار یا در طلاق رجعی ولو پس از جدایی وی از شوهرش به صورت مشروع ازدواج کند.
هر چه از احوال شما پرسیدمی جز نوید رجعتت نشنیدمی
خمار: رجعت را گویند، از مقام وصول به قهر، نه بطریق انقطاع.
وَ لِلرِّجالِ عَلَیْهِنَّ دَرَجَةٌ الآیة... و مردان را بر زنان افزونی است. یعنی بما ساقوا من المهر، و انفقوا من المال. بآنک مهر و نفقت بر ایشانست، ایشان را بر زنان افزونی است، هم بدیت که دیت مردان دو چند دیت زنان است، و هم بمیراث که مردان را دو بهره است، و زنان را یک بهره، و هم بطلاق و رجعت که در دست مردان است نه در دست زنان، و هم بامامت و امارت و جهاد که مردان را است و زنان را نه، و هم بعقل و دین که زنان ناقصات عقل و دین اند، و ذلک فی‌
در احادیث مؤرخان شیعه آمده‌است که در هنگام ظهور مهدی بن حسن امام دوازدهم شیعیان، ابو دوجانه رجعت کرده (دوباره زنده شده) و از یاران او خواهد بود.
شباهت‌ها و تفاوت‌های بسیاری میان اسلام و دیگر ادیان وجود دارد. از این میان می‌توان به پذیرش عهد جدید توسط مسلمانان و عدم پذیرش آن از جانب یهود اشاره کرد. معجزه‌های عیسی، تولد عذرایی و رجعت او نیز از باورهای اسلامی است که یهودیان قبول ندارند. در باور مسیحیت، انسان‌ها گناهکار به دنیا می‌آیند اما یهودیان و مسلمانان عقیده‌ای خلاف آن دارند. اسلام و یهود در قوانین غذایی همچون حرمت گوشت خوک و خون مشترک العقیده هستند. مسلمانان همچون یهودیان و مسیحیان، آزادانه فرزندان خود را به نام‌های گزارش شده در کتاب‌های مقدس، نام‌گذاری می‌کنند.
رجعت از دادش ز مغرب نی‌عجب کانشاه را همچو گوئی پیش پای اختیار است آفتاب
لحظه لحظه دم به دم در انتظار که اتفاق رجعت افتد زان دیار
راستی هنگام رجعت با وطن رجعت جانست مطلق با بدن
آیات الرجعه کتابی است به فارسی پیرامون اثبات عقیده شیعیان دربارهٔ رجعت، نوشته میرزا محسن عماد العلما مدرس خوشنویس اردبیلی که در ۱۳۱۷ شمسی تالیف و در ۱۳۱۸ شمسی در تهران چاپ گردید.
کم رد علی بات وصل کم عنه رجعت قد دعانی
جلد پنجم: کتاب‌های طلاق، رجعت، ایلاء، ظهار، لعان، عدد، رضاع.
بانگ می‌آید تعالوا زان کرم بعد از آن رجعت نماند از حرص و غم
پس ترا هر لحظه مرگ و رجعتی‌ست مصطفی فرمود دنیا ساعتی‌ست