رجال

طفل را با بالغان نبود مجال طفل را حق کی نشاند با رجال

مراثی، مشتمل بر چند قصیده در مرثیهٔ چند تن از رجال معاصر سعدی از جمله مستعصم، آخرین خلیفهٔ عباسی، ابوبکر بن سعد بن زنگی و سعد بن ابوبکر (از اتابکان فارس) است.

برادران اردلان، چهار تن از رجال سیاسی دوران پهلوی بودند که هر یک نقش مهمی در تاریخ معاصر ایران بازی کرده‌اند. اسامی آنان امان‌الله اردلان ،‌ناصرقلی اردلان، علیقلی اردلان و عباسقلی اردلان بوده‌است که همه از فرزندان حاج فخرالملک اردلان (ابوالحسن خان اردلان نوهٔ امان‌الله خان اردلان حاکم قدرتمند کردستان)خاندان اردلان، از کردهای شیعه مذهب بوده‌اند. نسب پدری آنان از حاکمان کردستان و نسب مادریشان از شاهزادگان قاجار بودند.

اما محمد علیه‌السلام پروانه صفت بر شمع جلال احدیت همگی وجود درباخته بود و جملگی وجود محمدی را فدای ز فانه آتش محبت شمع جلال احدیت ساخته لاجرم امتی امتی میزند و زبانه شمع جلال احدیت زبان او شده و باجملگی فرزندان آدم در انقطاع نسب میگفت «ماکان محمد ابا احد من رجالکم ولکن رسول‌الله و خاتم النبین» این ضعیف راست بیت.

رجال بارگاه جمع جمعند تمام بود بزم اقطاب شمعند

رجال ومشاهیر ساوه = 1-احوال وآثار حکیم ابن سهلان ساوی

سیر اعلام النبلاء از او کتابی دربارهٔ علم رجال است.

وی در نظام جدید (دوره اصلاحات سلیم سوم در دولت عثمانی) با صدور فتوایی مبنی بر مشروعیت اصلاحات سلطان سلیم، با مخالفان ینی‌چریها که با این اصلاحات مخالفت داشتند، روبرو شد و کینه آنان را برانگیخت. همین کینه‌ها سبب شد تا با اصرار ینی‌چری‌ها، وی از مقام شیخ‌الاسلامی دولت عثمانی معزول شود. احمد از امضا کنندگان سند اتحاد میان رجال و سلطان عثمانی بوده‌است. دو نمونه از فتاوای وی در دوران شیخ‌الاسلامی‌اش در سالنامه سی گزارش شده‌است.

«التفسیر القرآن»، «الجامع» و فهرستی در رجال از آثار اوست.

وَ إِذْ زاغَتِ الْأَبْصارُ ای مالت و شخصت من الرّعب، و قیل زاغت عن کلّ شی‌ء فلم ینظروا الا الی عدوّها. و قیل زاغت ابصار المنافقین و رجال ضعیفة قلوبهم.

ابوالفضل علامی فرماندهی لشکر امپراتوری گورکانی در جنگ‌هایی در دکن را نیز به‌عهده داشت. و یکی از نه وزیر اصلی دربار اکبر شاه بود. نه تن در دیوان اکبر، رجال ممتاز تلقی می‌شدند که به‌زبان محلی شبه قاره به این «نه تن»، «نورتن» یا ناواراتان می‌گفتند که ابوالفضل علامی دکنی یکی از آن‌ها بوده است.

سید ابوالقاسم موسوی خویی (زادهٔ ۲۸ آبان ۱۲۷۸ در خوی – درگذشتهٔ ۱۷ مرداد ۱۳۷۱ در کوفه) فقیه، اصولی، مفسر قرآن، متکلم، محقق علم رجال و مرجع تقلید شیعه امامیه بود. او از تأثیرگذارترین و پُرمقلدترین مراجع تقلید شیعه به‌شمار می‌رفت.

گفتمش: جان چو رفتن تن چکند؟! شده قحط الرجال، زن چکند؟!

ابویوسف یعقوب بن سفیان پور جوان فسایی فارسی دانشمند رجالی و پیشینه نگار سنی مذهب سده دوم و سوم هجری اهل ایران است.

کم شد آوازه ی رستم، چون خست تیغ رزم تو برو دوش رجال

انهضوا نادی المنادی الصلا این الرجال جاء کم نادی القیامه فی الهوی نعم القیام

آقا اسماعیل پیشخدمت‌باشی‌ سلام (زنده در ۱۲۹۱ قمری) از رجال دوره قاجار و پیشخدمت‌باشی سلام فتحعلی شاه، محمدشاه و ناصرالدین‌شاه قاجار بود.