ربقه

کمند دولت سرمد تو راست هیچ سری برون ز ربقه تسخیر این کمند مباد

گفتم مدح توبا طریقی مطبوع مرهمه را نیست این طربقه میسر

هر که خویشتن را فامکون داد و دل خود فاصحبت وی پرداخت، کاینات و حادثات یکسر فاخدمت وی پرداخت، می‌گوید عبدی هفت آسمان و هفت زمین و هر چه در آن است ملک و ملک ماست، همه بنده و رهی ماست، اگر وفای عهد ما را میان بندی و چاکر وار سر در ربقه طاعت آری همه را حلقه چاکری تو در گوش کنیم و مسخر تو گردانیم، و اگر سر از چنبر فرمان بگردانی یا دل خود فاصحبت غیری پردازی همه را بخصمی تو بر پای کنیم و قدمگاه تو بر تو زندان کنیم.

تیغ تو سر بربقه اقرار در کشید آنرا که بود در دلش انکار ملک و دین

گردن همت بکش از ربقه تقلیدشان ورنه افتی عاقبت از منهج صدق و صواب

زهی به درگه امر تو کاینات مطیع زهی به ربقهٔ حکم تو ممکنات اسیر

آل رسول مفترض الطاعه دست گیر در ربقه اطاعت اهل زنا شدند

پیش ازان کش لفظ در گوش آمدی معنیش در ربقه هوش آمدی

در کتم عدم چو برگزیدی ما را در ربقهٔ بندگی کشیدی ما را

تو نیز رشتهٔ‌کارم به دیگران مگذار تو نیز ربقهٔ امرم به این و آن مسپر