ذوالمنن

جان و دل را در گرو کن، تا شوی مقبول عشق واستان از ساقی جان باده‌های ذوالمنن

گر نه از بهر شنود و گفت مدح تو بدی آدمی را نافریدی ذوالمنن گوش و دهن

ملجاء اسلام، یوسف شاه شرق سایه ی پروردگار ذوالمننن

نشان مهر تو بر کاینات باد روان چو آفتاب که طغرای حکم ذوالمننست

اگر نازی کند از هم بریزد جمله قالبها نیاز جمله عالم را به پیش ذوالمنن بینی

در مناجات آمدم کای ذوالمنن واقف این سر پنهان بی سخن

هم ز تو دارم امید ای ذوالمنن که ز من پنهان نماند عیب من

گر غنا خواهد کسی از ذوالمنن در قناعت می‌توانش یافتن

بگشای قفل بسته به مفتاح اتحاد بشکن طلسم بسته به تأیید ذوالمنن

خود مرید من نمیرد کآب حیوان خورده است وانگهان از دست کی از ساقیان ذوالمنن