خموش

خموش اهلی اگر توبه ات دهند از عشق حدیث بیهده گو را جواب حاجت نیست

دهان پر است و خموشم که تا بگویی تو کز آن لب شکرینت شکرفشان داریم

همچنین محمد معتمدی در آلبوم یادواره عارف قزوینی با آهنگسازی محمدرضا لطفی این تصنیف را اجرا کرده، و خودِ محمدرضا لطفی نیز اجرایی از این تصنیف در آواز ابوعطا را در آلبوم خموشانه گنجانده‌است. پیش از او، مرضیه نیز این تصنیف را در آواز ابوعطا اجرا کرده بود؛ این اجرا با تنظیم روح‌الله خالقی در مجموعهٔ گل‌های رنگارنگ شمارهٔ ۳۱۶ منتشر شد.

من غره به سست خنده او ایمن گشتم که او خموش است

پوشیده نماند به جهان جوهر معنی هر چند خموش آمده فریاد کند مشک

ای یار طمع مکن بدین جام لطیف می نوش و خموش باش باری اینست

در عشق بلب خموش می‌باید بود در عالم دل بجوش می‌باید بود

هله من خموش کردم برسان دعا و خدمت چه کند کسی که در کف به جز از دعا ندارد

شکایتم ز فراق وی اختیاری نیست ولی خموش نمی ماندم زبان، چه کنم

بوی گل را نتوان در گره شبنم بست به خموشی نتوان دامن این راز گرفت

مگر به لطف خموشم کنی وگرنه چو شمع نمی شود به بریدن زبان مرا کوتاه