یکه سوار

زنهار حذر کن از نبردش کاین یکه سوار چست و چالاک

ای یکه سوار عرش میدان بیرق بفراز نه فلک کوب

شد دور چو از نظر غبار من و ما آن یکه سوار ناگهان شد پیدا

ز رتبهٔ طاق میان هزار یکه سوار ز جذبهٔ فرد میان هزار یکه جوان

محتشم سایهٔ آن یکه سوار من فزون از سپهی می‌دانم

سد حشر جان ز پی یکه سواری رسید خنجر پرخون به دست شیر شکاری رسید

چون گه رزم رخ یکه سوار دلدل تا مگر غنچهٔ گل خندد و بیند بلبل