یکروز

صیدگرش گفت «شب آبستن است این غم یکروزه برای من است

شوقم گرفت و از در عقلم برون کشید یکروزه مهر بین که به عشق و جنون کشید

ستم در عهد او چون می، پریشانی نیارد کرد از آن ترسد که یکروزی، کند چون خوشه آونگش

یکی گفتش ای خسرو نیکروز ز دیبای چینی قبایی بدوز

صد ساله حیات من شد ازهجر تلف جبر همه چون شود بیکروز وصال

یکروز بپرسید منوچهر ز سالار کاندر همه عالم چه به ای سام نریمان

یکروزه درین سور و میزبانی کامد بسر آن دیو بیوفا را

عمر چو یکروزه قرارت نداد روزی صد ساله چه باید نهاد؟

برخیز تو نیز آسمان وار یکروز بکام ما بزن گام

ابلو سه شهید به نام های محمد علی آبلویی_شهید فاظلی_شهید نیکروز

تا چند اسیر عقل هر روزه شویم در دهر چه صد ساله چه یکروزه شویم