یوم الدین

در یک یا دو واژه این سوره نیز اختلاف قرائت گزارش شده‌است. به‌طور خاص «ملک یوم الدین» هم به صورت مالک و هم مَلِک قرائت می‌شود.

و قال ابن کیسان خَلَقَ الْإِنْسانَ یعنی محمدا (ص)، عَلَّمَهُ الْبَیانَ یعنی النطق و الکتابة، یعنی القرآن فیه بیان ما کان و ما یکون لانه کان ینبئ عن الاولین و الآخرین و عن یوم الدین.

ایدالله تعالی طلال مرحمته و رافته الی یوم الدین.

فالحمدلله الذی هدانا لهذا و ماکنا لنهتدی لولا ان هداناالله، الهم ارزقنا شفاعتهم و احشرنا معهم و فی زمرتهم و ادخلنا فی کل خیر ادخلتهم و اخرجنا من کل سوء اخرجتهم منه، بحقک و بحقهم صلواتک علیه و علیهم اجمعین الی یوم الدین والسلام علی من اتبع الهدی

سرو چه ماند به خسی زر به چه ماند به مسی تو به چه مانی به کسی ای ملک یوم الدین

با زینت و فریادت روز و شب و سال و مه سعد فلکت همدم تا دامن یوم الدین

امروز تفضل کرد آن مالک یوم الدین شد قالبتان زنده از نفخه فروردین

ای مکرم هر مسکین و ای راحم هر غمگین ای مالک یوم الدین‌هاده چه به درویشان

فکم من عاشق اردی مقال الحب زر غبا و کم من میت احیا محیاه کیوم الدین

و ابو طلحه گفت از رسول خدا شنیدم که میگفت‌ «یا حیّ یا قیوم یا مالک یوم الدین، ایّاک نعبد و ایاک نستعین»

بعد ازین که آفتاب دولت محمدی طلوع کرد ستارگان ولایت انبیا رخت بر گرفتند آیت شب ادیان دیگر منسوخ گشت زیرا که آیت «مالک یوم الدین» آمد بروز این را چراغی می‌نباید «اذاطلع الصباح استغنی عن المصباح». بیچاره آن نابینا که با وجود این همه نور از روشنایی محروم است.بیت