یهوه

معنی کلمه یهوه در لغت نامه دهخدا

یهوه. [ ی َ هَُ وَ ] ( اِخ ) نام خدای تعالی نزد یهود. ( یادداشت مؤلف ). یهوه از آغاز نام خدای مطلق قوم موسی نبود بلکه پیش از زمان وی بنی اسرائیل او را در رأس سه گروه نیمه خدایان : کروبیون ( ابرها )، صرافیون ( مارهای بالدار ) و الوهیون ( خدایان گله های ابری ) می دانستند. ( از مزدیسنا و ادب پارسی ص 165 ). یهوه در انگلیسی خدا، رب ترجمه می شود، ولی هیچیک از این دو کلمه معنی دقیق یهوه نیست. یهود در قدیم این کلمه را به سبب مقدس بودن آن به طریق هزوارش «یهوه » می نوشتند و «رب »تلفظ می کردند، اما اینکه معنی درست کلمه چیست ، موضوعی است قابل بحث و نیز اینکه آیا صورت قدیم کلمه «یهوه » یا «یهوه » است پرسشی است که یکی بر دیگری مترتب می شود. در سِفْرِ خروج ( 3/14 ) یهوه «منم که منم » یا«هستم آنکه هستم » معنی می دهد. و شاید «یاهو» مخفف یهوه باشد. ( قاموس کتاب مقدس ). کلمه یهوه در زبان سامی از چهار حرف اصلی ( ی ، هَ ، و، هَ ) ساخته شده و تلفظ اصلی و ابتدایی این واژه «یَهُو» و «یاهو» بوده است و تلفظ یَهْوِه ظاهراًتلفظ بعدی و ساختگی کلمه است ، به معنی ابدیت و سرمدیت. بابلیها از نظر دنیای فانی و فنای کل مخلوقات ازلیت و ابدیت خداوند را با کلمه فوق بیان می کردند، ولی بیان معنی و شرح کامل این کلمه با واژه ها و الفاظ ممکن نیست. لفظ یهوه ( به صورت تلفظ امروزی [ ی َ هَُ وَ ] ) در فرهنگ ها و تداول تحریفی از کلمه فوق است و معنای مجازی «سرور من » و «مولای من » نیز به آن داده اند. صورتهای این کلمه را که به خط لاتین در ذیل این صفحه نقل شده است برخی صورت قدیمی فعل «بودن » به زبان عبری و اسم خاص ذات خداوند می دانند. از کلمه فوق دو معنی «من هستم ذاتی که هست » و «من هستم ذاتی که من هستم » استنباط می شود.

معنی کلمه یهوه در فرهنگ معین

(یَ هُ وَ ) [ عبر. ] (اِ. ) اسمی است که در تورات بر خدا اطلاق شده است و دلالت بر سرمدیت آن ذات مقدس کند.

معنی کلمه یهوه در فرهنگ عمید

نام خدای متعال در تورات.

معنی کلمه یهوه در فرهنگ فارسی

اسمی است که در تورات بر خدا اطلاق شده است و دلالت بر سر مدیت آن ذات مقدس کند.
نامی که درتورات به خدای متعال اطلاق شده

معنی کلمه یهوه در دانشنامه آزاد فارسی

یَهُوَه (Jehovah)
در عهد عتیق، نام خدا که بر موسیتجلّی کرد. در متن عبریعهد عتیق با حروف «ی»، «ه»، «و» و «ه» (بدون مصوت های میانی) کتابت می شد؛ زیرا از فرط قداست تلفظ ناشدنی انگاشته می شد. برای پرهیز از ذکر صریح نام خدا از دو اصطلاح «اَدونای» (سرور) و «حَشیم» (اسم) نیز به جای آن استفاده می کردند.

معنی کلمه یهوه در دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] نام خاص خدا در دین یهود « یَهُوَه » به معنی موجود و باشنده است. این نام در دین یهود بسیار احترام دارد.
اسمی است که در تورات بر خدا اطلاق شده است و دلالت بر سرمدیّت آن ذات مقدس دارد.

معنی کلمه یهوه در ویکی واژه

(ادیان): اسمی است که در تورات بر خدا اطلاق شده‌است و دلالت بر سرمدیت آن ذات مقدس کند.[۱]
لیکن،‏ وقتی کتاب مقدس نوشته شد،‏ در حدود ۷۰۰۰ بار نام یَهُوَه در آن به چشم میخورد! — خروج ۳:‏۱۵؛ مزمور ۸۳:‏۱۸، در سِفْرِ خروج (۱۴/۳) یهوه «منم که منم » یا «هستم آنکه هستم » معنی می‌دهد. و شاید «یاهو» مخفف یهوه باشد. (قاموس کتاب مقدس). [۲]
↑ خدا از عناوین بسیاری برخوردار است،‏ ولی فقط یک نام دارد. آن نام،‏ یَهُوَه است. در اکثر کتب مقدسه،‏ نام خدا را حذف و عناوینی مانند خداوند یا خدا را جانشین آن کرده‌اند.
↑ برخی صورت قدیمی فعل «بودن » به زبان عبری و اسم خاص ذات خداوند می‌دانند. از کلمه فوق دو معنی «من هستم ذاتی که هست » و «من هستم ذاتی که من هستم » استنباط می‌شود.

جملاتی از کاربرد کلمه یهوه

تا بکی بیهوه گفتاری بیا ای همنشین سخت بیزاری از این بیهوه گفتاری کنیم