ینابیع. [ ی َ ] ( ع اِ ) ج ِینبوع. ( از منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( دهار ) ( ترجمان القرآن جرجانی ص 108 ). چشمه بزرگ آب. ( آنندراج ) : ینابیع را یبوست ظاهر شد و مرابیع را خشکی غالب آمد. ( سندبادنامه ص 122 ). و رجوع به ینبوع شود. - ینابیعالحکم ( ینابیع حکم ) ؛ چشمه های علوم.چشمه های دانش و حکمت : مرا بیع کرم و ینابیع حکم و مصابیح ظلم و مجاریح امم بودند. ( ترجمه تاریخ یمینی ص 282 ). آن ینابیعالحکم همچون فرات از دهان او روان از بی جهات.مولوی.
معنی کلمه ینابیع در فرهنگ معین
(یَ بِ ) [ ع . ] (اِ. ) جِ ینبوع ، چشمه ها.
معنی کلمه ینابیع در فرهنگ عمید
= ینبوع
معنی کلمه ینابیع در فرهنگ فارسی
جمع ینبوع (اسم ) جمع ینبوع
معنی کلمه ینابیع در دانشنامه اسلامی
[ویکی الکتاب] معنی یَنَابِیعَ: چشمه ها (کلمه ینابیع جمع ینبوع است ، و آن جایی است که آب از آن میجوشد) معنی سَلَکَهُ: آن را داخل کرد (در عبارت "فَسَلَکَهُ یَنَابِیعَ فِی ﭐلْأَرْضِ "یعنی آن (آب) را به صورت چشمه هایی در زمین درآورد) ریشه کلمه: نبع (۲ بار) «یَنَابِیْع» جمع «ینبوع» از مادّه «نبع» به معنای جوشش آب از زمین است. جوشیدن آب از چشمه. «نَبَعَ الْماءُنَبْعاً: خَرَجَ مِنَ الْعَیْنِ» ینبوع را هم چشمه و هم جدول پر آب گفتهاند چنانکه در قاموس و اقرب آمده ولی در صحاح و مجمع فقط عین الماء فرمودهاند جمع آن ینابیع است. . گفتند: بتو ایمان نیاوریم تا به مادر زمین چشمهای جاری کنی. . آیا ندانستی که خدا از آسمان آب نازل کرد و آنرا چشمه هایی وارد نمود و سپس بوسیله آن کشت رنگارنگ را میرویاند. اگر منظور از «ینابیع» فقط چشمهها و چاهها باشد منظور آن است که از آسمان نازل گردید و در زمین فرورفت و بوسیله قنات و چاه کندن در دسترس مردم قرار گرفت ولی ظاهرا منظور هر منبع آب است اعم از رودخانهها و قنوات و غیره چنانکه در مجمع فرموده نظیر . این لفظ دوبار بیشتر در قران مجید نیامده است.
معنی کلمه ینابیع در ویکی واژه
جِ ینبوع ؛ چشمهها.
جملاتی از کاربرد کلمه ینابیع
عجب مدار گر از رحشۀ جبین مبینش عوض گرفت ینابیع چشمۀ حیوان
آن دست نیست، چیست؟ینابیع روزست وان کلک نیست، چیست؟کلید مقالقست
کجا رسند ینابیع حکمتم به زبان که من به خاک سر چشمه دل انبارم
و گفت: با تیغ انکار هرچه اسم و رسم بدان رسد سر بر نداری و ساحت دل را از هر چه معلول و معلوم است خالی نگردانی و ینابیع حکمت از قعر دل تو به ظهور نیاید.
قال النبی صلیالله علیه و سلم «من اخلص لله اربعین صباحا ظهرت ینابیع الحکمه من قلبه علی لسانه».
ینابیع جرت شرقا و غربا کانهارالجنان بلا رکود
آن ینابیع الحکم همچون فرات از دهان او دوان از بیجهات
و گفت: هر که در طفلی و جوانی مطیع حق باشد در پیری همچنان مطیع، باطن او به نور معرفت منور باشد و ینابیع حکمت از دل او بر زبان او روان باشد و هر که در طفلی و جوانی عصیان کند و در پیری توبه کند او را مطیع خوانند اما کمال شایستگی حکمت او را دیر دست دهد و کمتر.