یلی زن

دیوانه‌صفت شده به هر کوی لیلی لیلی زنان به هر سوی

درویش گفت: بعزت و جلال تو که نخورم اعرابیی باید که مرا سیلی زند و شربتی آب دهد و رنه بکراماتم آب نباید. تو خود قادری که آب در جوف من پدید آری. درویش این سخن از بیم غرور میگفت دانست که کرامات از مکر و غرور خالی نباشد.

ز دست کودکان شهر گردیدم دل آزرده به صحرا می برم سیلی زنان دیوانه خود را

مکش گردن، فلک سیلی زن تست که گر سیلی خوری در گردن تست

سر سبز باد تاک که زهاد خشک را سیلی زنان ز سایه خود دور می کند

شاگرد کاوستادش سیلی زند به روی خواهد معذبش ‌که مهذّب‌ کند خصال

زبن‌ رو همی خروشد و سیلی زند به‌ خاک از چرخ برگذاشته فریاد رود رود

بتی دارم که بر خورشید اگر سیلی زند حسنش عجب نبود میان روز اگر پروین شود پیدا

اگر مجنون لیلی زنده گشتی حدیث عشق از این دفتر نبشتی

با ظهور اسلام تنبیه بدنی زنان ممنوع اعلام شد، به طوری که پیامبر اسلام، به مردی که بر صورت همسر خود سیلی زند وعدۀ «هفتاد مرتبه سیلی خوردن در جهنم» را می‌دهد.

پیامبر اسلام در حدیثی، به مردی که بر صورت همسر خود سیلی زند وعدهٔ «هفتاد مرتبه سیلی خوردن در جهنم» را می‌دهد.

میگزد لبهای دامن پای خواب آلوده را آستین سیلی زند دستی که دور از پل شود