یاکند

خیز که در مخزن تو دزد تبه‌کار دامان از زر بغل ز سیم بیاکند

نگارش ز یاقوت و در خوشاب درونش بیاکنده از مشک ناب

خود از الوند بیاسوده بجای تارک درع از البرز بیاکنده بجای اندام

بیاکندید چشم مرد و زن را فرو بستید بار خویشتن را

تا باغ و راغ‌گردد در موسم بهاران از ژاله‌کان الماس از لاله‌کوه یاکند

یاکند تقلید سرو و نارون‌ کاندر بهار هم به یک پا می‌چمند از ناز سرو و نارون

کیسه زر چون زنار دانه بیاکند کسوت دیبا گرفت و مرکب رهوار

حسن تو روی تو را به نور بپرورد عشق تو جان مرا به نار بیاکند

زمین را دل از تاختن گشت چاک بیاکند کام نهنگان به خاک

لبش به نوش بیاکنده لطف صانع لطف رخش به مشک نگاریده صنع داور جود