یاوگی

داد نقیب صبا عرض سپاه بهار کز دو گروهی بدید یاوگیان خزان

آنکه کارش ز ابتدا تا انتها یاوگی و هرزه گوئی بود و بس

زآنکه در شب چو روشنایی دید یاوگی پیش او قرار گرفت

بلند همت او آنکه در ممالک خویش نه دزد فتنه گذارد نه یاوگی افنا

در ره فهم معانی تو ارباب سخن بس که کرده اند سقط یاوگی وهم و خیال

مقطع چارمین فلک از شغب سه نوبتش یاوگی است در بدر شب گم و روز ناتوان

به تیر ناوکی از شست آه یاوگیان که چار بالش سلطان درد به یک پرتاب

آه کز چرخ آه یاوگیان ناوکی بر نشانه می نرسد

چون شحنهٔ نیاز ز دست تو یاوگی است ترس از تکین مدار و پناه از طغان مخواه

راهروان عربی را تو ماه یاوگیانِ عجمی را تو راه