یاسج

ترکان غمزهٔ او چون درکشند یاسج در هر دلی که جویی پیکان تازه بینی

یاسج شه که خون گوران ریخت مگر آتش ز بهر آن انگیخت

پاسخ او به یاسجی باز دهی که در ظفر ناصر رایت حقی، ناسخ آیت شری

ترکان کمین غمزهٔ تو یاسج همه بر کمان نهاده

دست بدار از سر بیچارگان تا نخوری یاسج غم‌خوارگان

هر زمان یاسج زنان صیاد وار آئی از بازو کمان آویخته

چشم کمان‌کش او ترکی است یاسج افکن چون صبر کرد غارت ز ایمان چه خواست گوئی

به دست بندگانت در کمان شد ابر نیسانی که از وی یغلق و یاسج همی بارید چون باران

کم ز مرغ نامه آور نیست نزد بیدلان یاسج ترکان غمزه‌ش کز کمان افشانده‌اند

نام سلطان خوانده هم بر یاسج سلطان از آنک دل علامت گاه یاسج‌های سلطان دیده‌اند