یادداشت

وَ لَقَدْ یَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّکْرِ فَهَلْ مِنْ مُدَّکِرٍ (۴۰) آسان کردیم این قرآن و یادداشت را، هست هیچ پندپذیری...؟.

آن عزیز وقت خویش در مناجات گوید: خداوندا! یادت چون کنم که خود در یادی و رهی را از فراموشی فریادی، یادی و یادگاری، و دریافتن خود یاری، خداوندا هر که در تو رسید غمان وی برسید، هر که ترا دید جان وی بخندید. بنازتر از ذاکران تو در دو گیتی کیست؟ و بنده را اولیتر از شادی تو چیست؟ ای مسکین تو خود یاد کرد و یادداشت وی چه شناسی! سفر نکرده منزل چه دانی! دوست ندیده از نام و نشان وی چه خبر داری؟

به خاک ایران نخست تخم عدوات بکاشت به غصب ایران سپس پیش کند یادداشت

آن همه بار بلا و درویشی و بی کامی که رب العالمین بر دوستان خود نهد از آنست که تا چون صبر کنند و بدان راضی شوند، و در دعا و ذکر و سوز و نیاز بیفزایند، آن از ایشان بپسندد، و در درجه ایشان بیفزاید، و اگر بعکس این کردی که مال و جاه و نعمت ور ایشان ریختی بودی که ایشان را در آن بطر گرفتی، و یاد کرد و یادداشت اللَّه فرو گذاشتندید، فتحقّق فیهم قوله تعالی: نَسُوا اللَّهَ فَنَسِیَهُمْ و الیه الاشارة

هی هی نه یادداشت نخستینه شرط بود گفتی ز یاد رفت چه ها بوده است شرط

وَ لَقَدْ یَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّکْرِ آسان کردیم و یادداشت را. فَهَلْ مِنْ مُدَّکِرٍ (۳۲) هست هیچ پندپذیر...؟.

ز شعرم یادداشت از طبع داعی همه مختار نامه از رباعی

پیر طریقت گفته در مناجات: الهی! چه خوش روزگاریست روزگار دوستان تو با تو! چه خوش بازاریست بازار عارفان در کار تو! چه آتشین است نفسهای ایشان در یاد کرد و یادداشت تو! چه خوش دردیست درد مشتاقان در سوز شوق و مهر تو! چه زیباست گفت و گوی ایشان در نام و نشان تو! أَ لَسْتُ بِرَبِّکُمْ قالُوا بَلی‌ فرّقهم فرقتین: فرقة ردّهم الی الهیبة فهاموا، و فرقة لاطفهم بالقربة فاستقاموا، و قیل: تجلی لقلوب قوم فتولّی تعریفهم. فقالوا بلی عن صدق یقین و تعزّز علی آخرین، فأثبتهم فی اوطان الجحد. فقالوا بلی عن ظن و تخمین.

ضبط و درک و حافظی و یادداشت عقل را باشد که عقل آن را فراشت

جزئیات برگرفته از یادداشت‌های نقشهٔ روح: ۷ است.

اخلاقِ نیکوماخوسی شناخته‌شده‌ترین اثرِ ارسطو در زمینهٔ اخلاق است. این اثر که نقش برجسته‌ای در معرفیِ اخلاقِ ارسطویی دارد، از ده کتاب تشکیل یافته و بر مبنای یادداشت‌برداری از سخنانِ ارسطو در لوکئوم شکل گرفته‌است.

در ۲۲ نوامبر ۲۰۰۵، مجله اغراق‌آمیز بریتانیایی «دیلی میرر» داستانی را منتشر نمود با این ادعا که یک یادداشت فاش شده سیاسی از شماره خیابان داون استریت بیان می‌کند که جورج دبلیو بوش رئیس‌جمهور آمریکا در نظر داشته مراکز الجزیره را در دوحه در آوریل ۲۰۰۴ بمب‌گذاری کند، زمانی که (نظامیان) نیروی دریایی آمریکا حمله‌ای خشونت بار را به فلوجه هدایت می‌کردند. «برای بررسی جزئیات بیشتر، نگاه کنید به موضوع اصلی توافق‌نامه بمب‌گذاری در الجزیره.»

آن کس که به‌ ما داده یادداشت وان صاحب او، چیست نیتش