گینه. [ ن َ /ن ِ ] ( اِ ) مخفف آبگینه است که آینه باشد. ( از برهان قاطع ) ( الفاظ الادویه ). شیشه. ( فرهنگ نظام ) ( آنندراج ) ( انجمن آرا ). آنچه از او آینه کردندی : هرکه دل از مهر تو چو گینه ندارد ز آتش غم در گداز باد چو گینه.سوزنی. گینه. [ ن ِ ] ( اِخ ) جمهوری گینه نام سرزمینی است در قسمت شرقی افریقا و غرب اقیانوس اتلانتیک و شمال گینه پرتقال و جمهوری سنگال و مالی و در مشرق ماله و ساحل عاج و در جنوب لیبری و مستعمره انگلیسی سرالیون این جمهوری سابقاً متعلق به فرانسه و پرتقال بود ولی به موجب قانونی که به تصویب جمهوری پنجم فرانسه رسید، در 23 سپتامبر 1958 از جامعه فرانسه مجزا گردید و در روز دوم اکتبر همان سال حکومت مستقل جمهوری را تشکیل داد. گینه پس از تصویب قانون اساسی در سال 1960 به عضویت سازمان ملل متحد پذیرفته شد. پایتخت جمهوری گینه کوناکری و مساحت آن در حدود صدهزار میل مربع است و جمعیت آن ( بنا بر آمار 1959 سازمان ملل ) در حدود دو میلیون و 706هزار تن و بیرق آن از رنگهای سرخ و زرد و سبز تشکیل شده و واحد پول این کشور فرانک گینه است. سرزمین گینه دارای منابع عظیم بوکسیت ، الماس ، طلا و آهن می باشد.محصول عمده آن غلات ، برنج ، موز، قهوه ، ارزن و بادام کوهی است و صادرات آن قهوه ، عسل ، موز، آهن خام و آلومینیوم خام می باشد. ( از دائرة المعارف آمریکانا ).
معنی کلمه گینه در فرهنگ عمید
= آبگینه
معنی کلمه گینه در فرهنگ فارسی
کشور جمهوری گینه در قسمت خاور افریقا باختر اقیانوس اطلس شمال گینه پرتغال و جمهوری سنگال و مالی خاور ماله و ساحل عاج و جنوب لیبری و مستعمری انگلیسی سیرالئون قرار دارد . این جمهوری در گذشته مستعمره فرانسه و پرتغال بود ولی بنابر قانونی که بتصویب جمهوری پنجم فرانسه رسید در ۲۳ سپتامبر ۱۹۵۸ م . از جامعه فرانسه مجزا گردید و در روز دوم همان سال حکومت مستقل جمهوری تشکیل داد. گینه در سال ۱۹۶٠ م . بعضویت سازمان ملل در آمد . این جمهوری ۲۵٠٠٠٠ کیلومتر مربع وسعت و ۴۷۶٠٠٠٠ تن جمعیت دارد . پایتخت آن شهر [ کنار کری ] است . در مرکز این سرزمین توده ای کوهستانی بنام [ فوتاجالون ] قرار گرفته و در جنوب آن دشت بسیار مرطوبی است که علفزار جنگلی و یا پوشیده از درختان خرمای روغنی است . محصول آن : پنبه غله برنج موز قهوه ارزن بادام زمینی است . در بخشهای فوتاجالون گاوداری قابل اهمیت است . از معادن بوکسیت آلومینیوم آهن طلا و الماس بهره برداری میشود . صادرات عمده آن قهوه عسل موز آهن و آلومینیوم میباشد . بیرق جمهوری گینه از رنگ های سرخ و زرد و سبز تشکیل شده و واحد پول آن فرانک گینه است . ( اسم ) آبگینه : هر که دل از مهر تو چو گینه ( نقره ) ندارد ز آتش غم در گداز باد چو گینه . ( سوزنی . رشیدی فرنظا . ) جمهوری گینه نام سرزمینی است در قسمت شرقی افریقا و غرب اقیانوس اتلانتیک و شمال گین. پرتقال و جمهوری سنگال و مالی و در مشرق ماله و ساحل عاج و در جنوب لیبری و مستعمر. انگلیسی سرالیون این جمهوری سابقا متعلق بفرانسه و پرتقال بود ولی بموجب قانونیکه بتصویب جمهوری پنجم فرانسه رسید در ۲۳ سپتامبر ۱۹۵۸ از جامع. فرانسه مجزا گردید و در روز دوم اکتبر همان سال حکومت مستقل جمهوری را تشکیل داد ٠
معنی کلمه گینه در دانشنامه عمومی
گینه (منطقه). گینه نام سنتی برای ناحیه ای از سواحل غرب آفریقا است که در امتداد خلیج گینه قرار دارد. این ناحیه به صورت جنگلی گرمسیری یا گرم دشت های طبیعی مرطوب است که در امتداد ساحل ادامه یافته و در شمال با ساحل صحرا هم مرز است. مردم حامی تبار شمال آفریقا، سیاه پوستان غرب آفریقا را گینه ای می نامیدند و اروپایی ها برای رسیدن به این نواحی از دریانوردان بربری شمال آفریقا کمک گرفتند و از این طریق این نام وارد زبان های اروپایی شد. بعدها که قدرت های اروپایی این منطقه را مستعمره خود کردند هر یک از آن ها به منطقه خود گینه می گفت. برای متمایز کردن نام این مستعمره ها، پرتغالی ها منطقه تحت تسلط حود را «گینه پرتغال» نامیدند. بدین ترتیب در سواحل جنوبی تر «گینه سوئد» ایجاد شد که بعدتر نام «گینه دانمارک» به خود گرفت. در بالای آن نیز «گینه هلند» ایجاد شد و بعد از این که انگلیسی ها کل این سه «گینه» را از آن خود کردند بر آن نام «ساحل طلا» نهادند. اواخر قرن نوزدهم، فرانسه بخش های بزرگی از غرب آفریقا را مستعمره خود ساخت و تمام این نواحی را «گینه فرانسه» نامید. بعدها که دوره استعمارزدایی در غرب آفریقا آغاز شد، «گینه فرانسه» اولین کشور مستقل این منطقه شد و برای خود نام گینه را برگزید. در سال ۱۹۷۳ «گینه پرتغال» نیز مستقل شد و برای خود نام گینه بیسائو را برگزید که به شهر بیسائو، پایتخت این کشور، اشاره دارد. در منطقه ای بسیار جنوبی تر در غرب آفریقا، ناحیه ای نیز در دست اسپانیا بود که آن را «گینه اسپانیا» می نامیدند. زمانی که بعدها این منطقه به صورت یک کشور مستقل به استقلال رسید، مقامات آن قصد داشتند کشور را گینه بنامند اما از آنجا که این نام پیشتر برای کشور دیگری در شمال غرب استفاده شده بود، برای این کشور جدید نام گینه استوایی انتخاب شد که به موقعیت جغرافیایی آن در نزدیکی خط استوا اشاره دارد. اروپاییان در دوره استعماری به دوردست های آسیا نیز سفر کرده و با جزیره پاپوآ برخورد کردند. دریانوردان اسپانیایی که برای اولین بار به نقشه برداری جزیره پاپوآ پرداختند این طور پنداشتند که بومیان این جزایر با سیاهان آفریقا از یک نژادند و به این خاطر بر روی این جزیره نام «گینه نو» نهادند. این نام همچنان در نام کشور پاپوآ گینه نو به جا مانده است. اصطلاح فارسی گینه از کلمه Guinée فرانسوی آمده و آن نیز به نوبه خود از واژه پرتغالی Guiné گرفته شده است. پرتغالی ها در میانه های سدهٔ پانزدهم از این کلمه به عنوان یک اصطلاح عمومی برای اشاره به مردمان آفریقایی سیاه پوست ساکن جنوب رودخانه سنگال استفاده می کردند. در شمالِ سیاه پوستان آفریقا در این منطقه، مردم صَنهاجه، از تبار بربر، ساکن اند و پرتغالی ها به این مردم که پوستی روشن تر داشتند «آزنگوئس» می گفتند و به تیره پوستانی جنوب آن ها «گینه ای».
معنی کلمه گینه در دانشنامه آزاد فارسی
گینِه (Guinea) کوناکری، بزرگ ترین مسجد غرب افریقا کوناکری، بزرگ ترین مسجد غرب افریقا موقعیت. کشور گینه در افریقای غربی و در ساحل اقیانوس اطلس، بین کشورهای گینۀ بیسائو، سنگال، مالی، ساحل عاج، لیبریا، و سیرالئون واقع است. مساحت آن ۲۴۵,۸۵۷ کیلومتر مربع و پایتخت آن شهر کوناکری است.سیمای طبیعی. کشور گینه، که جزایر کوچک لوس با مساحت ۱۶ کیلومتر مربع را نیز شامل می شود، از جلگه ای ساحلی به درازای ۲۷۴ کیلومتر و درون بومی نسبتاً مرتفع که رودخانه های بسیاری از آن سرچشمه می گیرند تشکیل یافته است. تختال یا ارتفاعات فوتاجالون با ارتفاع ۱,۵۱۵ متر که فاصلۀ حدود ۲۲۰کیلومتری ساحل اقیانوس اطلس جای دارد، درون بوم این کشور را به دو ناحیۀ غربی و شرقی تقسیم می کند. آبریزهای بخش غربی به اقیانوس اطلس می ریزند و آبریزهای بخش شرقی مانند رودخانه های تینکیسو و میلو، سرچشمه ها و ریزابه های رودخانه های نیجر، سنگال، و گامبیا را تشکیل می دهند. دامنه های غربی کوه های فوتاجالون، که رطوبت بسیار دارد و تا جلگۀ ساحلی کشیده شده، پرجمعیت است و کشتزارهای وسیع برنج، موز، و نارگیل را در خود جای داده است. اقلیم گینه در جلگۀ ساحلی بسیار گرم و پرباران است و در ارتفاعات فوتاجالون نسبتاً خنک و تحمل پذیر است. فصل بارندگی آن از اردیبهشت تا آبان به درازا می کشد و میانگین دمای سالانه در نواحی ساحلی (کوناکری) بین ۲۶.۷تا ۲۵ درجۀ سانتی گراد است و میانگین بارندگی سالانۀ آن به ۴,۲۹۳ میلی متر می رسد. شهرهای گینه عمدتاً در بخش غربی این کشور قرار دارند و مهم ترین آن ها عبارت اند از کوناکری کیندیا، بوکه، لابه، و کانکان. ارتفاعات گینه، که کوه نیمبا بلندترین نقطۀ کشور با ۱,۷۵۲ متر ارتفاع در آن قرار دارد، از جنگل های انبوه پوشیده شده؛ و دیگر نواحی را علفزارهای استوایی فراگرفته و زیستگاه بسیار مناسبی را برای حیات وحش گینه تشکیل داده است و جانورانی چون شیر، ببر، شمپانزه، اسب آبی، و تمساح در آن زندگی می کنند. اقتصاد. کشاورزی مهم ترین فعالیت اقتصادی گینه است و بیشترین نیروی کار در این بخش اشتغال دارند. آناناس، قهوه، بادام زمینی، روغن نخل، و ذرت در بخش های جنوب غربی جلگۀ ساحلی کشت می شوند و زمین های دوسوی رود نیجر نیز به کشت برنج و سایر غلات و حبوبات اختصاص یافته است. ارتفاعات فوتاجالون و علفزارهای استوایی نیز مخصوص گله داری و پرورش دام است. منابع زیرزمینی گینه عبارت اند از بوکسیت، آلومینیوم، الماس، طلا، گرافیت، کُرم، مس، منگنز، نیکل، اورانیوم، و روی. این کشور ۲۵ درصد از بوکسیت جهان را تولید می کند و بعد از استرالیا بزرگ ترین تولیدکنندۀ این ماده در جهان است. حکومت و سیاست. حکومت گینه جمهوری چندحزبی با یک مجلس قانون گذاری است و شمار نمایندگان مجلس ملی آن ۱۱۴ نفر است. براساس همه پرسی نوامبر ۲۰۰۱، مدت ریاست جمهوری کشور ۷ سال و تا سه دوره قابل تمدید است. مردم و تاریخ. جمعیت گینه حدود ۹,۹۸۲,۰۰۰ نفر است (۲۰۱۰) و تراکم نسبی آن به۴۰.۶ نفر در کیلومتر مربع می رسد. حدود ۶۶ درصد از جمعیت گینه از اقوام فولانی و مالینکهاند و ۸۵ درصد از آنان از آیین اسلام پیروی می کنند. ۷۴ درصدشان روستانشین اند و زبان رسمی آنان فرانسوی است. رشد سالانۀ جمعیت گینه۲.۲ درصد و میانگین امید به زندگی ۴۷ سال است و حدود ۳۶ درصد از بزرگسالان آن باسوادند. پیگمه ها ساکنان اولیه گینه بوده اند و سلطان اسلامی مقتدری بر آن حکومت داشته است. فرانسوی ها از۱۸۸۶ تا ۱۸۹۸ مبارزان گینه ای را قلع و قمع کردند و سرزمین آنان را به تصرف خود درآوردند. احمد سِکوتوره در ۱۹۵۸ رهبری استقلال طلبان گینه را به دست گرفت و این کشور را در ۲ اکتبر ۱۹۵۸ با اتکا به همه پرسی ای که صورت گرفت به استقلال رسانید و ارتباط پولی کشور را با فرانسه قطع کرد و خود با عنوان نخستین رئیس جمهور زمام امور گینه را در دست گرفت.
معنی کلمه گینه در دانشنامه اسلامی
[ویکی شیعه] گینه کشوری در شمال غربی آفریقا است. حدود ۸۵ درصد جمعیت این کشور مسلمان هستند که اغلب آنها اهل سنت و پیرو مذهب مالکی و تعدادی نیز شیعه هستند. اولین شیعیان این کشور مهاجرانی از لبنان بودند. حدود ۸۵٪ جمعیت کشور گینه مسلمان، و بقیه مسیحی و بت پرست هستند. مسلمانان اهل سنت گینه، پیرو مذهب مالکی هستند و تعدادی نیز شیعه هستند. صوفیان این کشور پیرو طریقت تیجانی هستند. اولین شیعیان این کشور مهاجرانی از لبنان بودند که از سال ۱۹۰۷م. وارد این کشور شدند و بیشتر فعالیتشان متمرکز بر فعالیت های اقتصادی بود. فعالیت تبلیغی شیعیان در این کشور از حدود سال ۱۹۹۱ م. شروع شد. مبلغان تشیع در این کشور برخی از شیعیان لبنانی و سیرالئونی بودند. [ویکی اهل البیت] جمهوری گینه با وسعت 25 هزار کیلومترمربع ،در غرب آفریقا در ساحل اقیانوس اطلس قرار دارد. این کشور به دلیل قرار گرفتن در منطقه استوایی،از آب و هوایی حارّه ای همراه با نزولات جوّی قابل توجه برخوردار است. مهم ترین شهر که مرکز حکومت آن هم هست، بندر آزاد کوناکری است که بر روی شبه جزیره ی کالوم احداث شده است. گینه پنج میلیون نفر سکنه دارد که از ویژگی های جمعیتی آن تنّوع نژادی است . اسلام در حدود پنج قرن قبل به دست اقوام فولانی به این کشور راه یافت . اقوام فولانیز تحت تأثیر طوارق و دیگر اقوام مسلمان به اسلام گرویدند. اگر چه آنان پیرو مذهب مالکی هستنداما به حضرت مهدی علیه السلام (به عنوان منجی انسان ها)اعتقاد دارند. استقرار حکومت اسلامی در گینه،مدیون تلاش های ابراهیم سمبی کو است که مرکزیت آن در تیمبو –شهری که امروزه مامو نامیده می شود- قرار دارد ، نخستین مدرسه اسلامی در سال 1821م به دست حاج سلیم درتوبا به وجود آمد. روند گسترش اسلام از سال های نیمه دوم قرن نوزدهم میلادی شتاب بیشتر به خود گرفت ، اما با استیلای فرانسه بر گینه، نیروی استعماری قوای مسلمانان را در هم کوبید و تبلیغ اسلام در میان قبایل پول – که پیشقراولان نشر اسلام در غرب آفریقا بودند- ممنوع گشت. کشتارهای دسته جمعی و بزرگ مسلمانان ، صداها را در گلوها خفه ساخت. در هر حال ورود اسلام به این منطقه ،موجب دگرگونی در فرهنگ و شیوه های زندگی مردم گردید. مساجد و مدارس متعددی در شهرها و روستاها ساخته شد و حرکتی گسترده برای انقلاب در افکار و سنن جامعه به وجود آورد . تنها در شهر کوناکری، 250مسجد کوچک و بزرگ فعال است و هر رهگذری در اوقات نماز مشاهده می کند که جمعیت ، حتی در پیاده روها مشغول اقامه ی نمازهستند. با وجود این ،به دلیل رقابت میان خاندان های حکومت گر مسلمان،فاصله ی زیاد تا مراکز عمده اسلامی ، آمیخته شدن اعتقادات با فرهنگ بومی، بی سوادی گسترده و فقر حاکم بر جامعه، آموزه های اسلام هنوز به طور عمیق در فرهنگ مردم نفوذ نکرده است. آمارهای رسمی، 95درصد جمعیت گینه را مسلمان می دانند. صادرات مهم گینه بوکسیت ،سنگ آهن،موز،چوب ،قهوه و عسل است. گینه ، سایت رحماء بازیابی بیست و یکم تیر ماه 1394
جملاتی از کاربرد کلمه گینه
متولد بارسلونا، کاتالونیا، از پدری اهل گینه و مادری اهل دومینیکن میباشد. بالده در سال ۲۰۱۱ در سن ۸ سالگی از اسپانیول به بارسلونا پیوست. در ژوئیه ۲۰۲۱، وی قرارداد خود را به همراه بند حق فسخ ۵۰۰ میلیون یورویی تا سال ۲۰۲۴ با بارسلونا تمدید کرد.
جای دلهای نازکست آن زلف بهترین آبگینه در شام است
نمی‌کشم دم گرمی به کام دل جویا ز ترس ریزش این آبگینهٔ قالب‌ها
نشود جاه و حَشَم شهرتِ خامِ دلِ ما این نگینها متراشید به نام دل ما
عقل کل را آبگینه ریزه در پای اوفتاد بس که سنگ تجربت بر طاق مینایی زدم
وی همزمان در سندیکای آموزش عالی ملی فرانسه فعالیت می‌نمود و انجمن دانشجویان گینه‌ای و اتحادیه دانشجویان آفریقای سیاه در فرانسه را تأسیس و رهبری نمود.
آلفا کنده ۸۶ ساله همچنین کتاب و مقاله‌های مختلفی در زمینه‌های سیاسی، اجتماعی، حقوق و... در رابطه با گینه نوشته‌است.
بالاترین مقام تشریفاتی دربار بریتانیای کبیر (چارلز سوم) عنوان «ریاست کشور» را در ۱۵ عضو کشورهای مشترک‌المنافع دارا است. این کشورها به اصطلاح «قلمروی مشترک‌المنافع» خوانده می‌شوند. مقام ریاست کشور مقامی تشریفاتی است و در عمل کارهای روزمره کشورهای قلمرو از طریق دولت انتخابی به ریاست نخست‌وزیر انجام میشود. این کشورها شامل استرالیا، نیوزیلند، پاپوآ گینه نو، جزایر سلیمان، تووالو (در اقیانوسیه)، کانادا (در آمریکای شمالی)، بلیز (در آمریکای جنوبی)، و آنتیگوا و باربودا، باهاما، گرنادا، جامائیکا، سنت کیتس و نویس، سنت لوسیا، سنت وینسنت و گرنادین هستند.
در ۲۷ ژوئن ۲۰۱۰ اولین انتخابات آزاد و دمکراتیک گینه از زمان استقلال این کشور در سال ۱۹۵۸ برگزار شد و با توجه به تعدد نامزدها، این انتخابات به دور دوم کشیده شد. سر انجام در انتخابات ۷ نوامبر ۲۰۱۰ آلفا کنده به عنوان اولین رئیس‌جمهور گینه در انتخابات به پیروزی رسید.
وی همچنین در تیم‌های ملی فوتبال زیر ۲۰ سال گینه و گینه بازی کرده است.
چون باده در قنینه یعنی در آبگینه از ما ببر غمِ دل با ما دمِ صفا زن
از گرد کینه صاف بود آبگینه ام ناف مرا به مهر بریدند همچو صبح
چون خروسم به ناله و فریاد تا به من بوی خایگینه رسید
در نگینها اعتبار نام جز پرواز نیست نقش خود هرجا نشاندی همچنان بنشانده گیر
سواد دل ز می سالخورده روشن کن که عینک بصرش ز آبگینه حلبیست
ای جوانمرد! نظاره کن اندر آن قبّه‌ای که بالای وی بروشنایی اجرام آبگینه‌ها روشن کنند. روا ندارد عقل که از آن یکی بی‌صانعی اندر محل خویش آرام گیرد.
