گیلی

گله گیلی کشان به دامانش سرو را لوح در دبستانش

بهم یار گشتند مردان کشور خراسانی وگیلی و اصفهانی

ازو هر پشیزه چو گیلی سپر نه آهن نه آتش برو کارگر

زیاریان یا آل زیار یک خاندان کوچک گیلی-دیلمی در سرزمین‌های جنوب‌شرقی دریای مازندران بودند. امیران زیاری در قرن چهارم و پنجم هجری امیر گرگان و طبرستان بودند و در برخی ادوار قومس، دیلم و گیلان نیز تحت فرمانروایی آنان بود. دودمان زیاریان در ۳۱۹ هجری قمری ایجاد گردید و یکی از حکومت‌های دیالمه شد که در میان‌دوره ایرانی توانستند بر بخش‌هایی از خلافت عباسیان امارت کنند. به مرور از وسعت قلمرو زیاریان کاسته شد و به حکومتی دست‌نشانده بدل شدند. اطلاعات دربارهٔ آخرین امیران زیاری محدود است اما حداکثر تا ۴۸۶ هجری بخشی از سرزمین‌های موروثی خود را حفظ کرده بودند.

از باشگاه‌هایی که در آن بازی کرده‌است می‌توان به باشگاه فوتبال هرفورد یونایتد، باشگاه فوتبال استوک سیتی، باشگاه فوتبال کریستال پالاس، باشگاه فوتبال گیلینگام، باشگاه فوتبال شفیلد یونایتد، باشگاه فوتبال ولورهمپتون واندررز، باشگاه فوتبال نوریچ سیتی، باشگاه فوتبال بریستول سیتی، باشگاه فوتبال کولوین بای، باشگاه فوتبال برایتون اند هوو آلبیون، هیوستون دینامو، باشگاه فوتبال نوتس کانتی، باشگاه فوتبال برنلی، و باشگاه فوتبال لستر سیتی اشاره کرد.

بفرمود تا روزبانان در برفتند با تیغ و گیلی سپر

چو رهوار گیلیم ازین پل گذشت به گیلان ندارم سر بازگشت

بخاری و خزری و گیلی و کرد به نان‌پاره هر چار هستند خرد

بیاراستند آن سپه کوه و در به خشت و تبریزین و گیلی سپر

به پیغمبر عرب یکسر مشرف گشت بر مردم ز ترک و روم و روس و هند و سند و گیلی و دیلم

جهاندار ازان کار شد تنگدل که سالار گیلی درآمد به گل

همه برگشان پهن و زنگار گون ز گیلی سپرها به پهنا فزون

از باشگاه‌هایی که در آن بازی کرده‌است می‌توان به باشگاه فوتبال گیلینگام اشاره کرد.