گیج

این تکبر زهر قاتل دان که هست از می پر زهر شد آن گیج مست

در تمام زبان‌ها، جملات و عباراتی هستند که به صورت تحت لفظی و کلمه به کلمه مفهوم نمی‌باشند، حتی اگر تمام لغات جمله و دستور زبان ساختاری آن‌ها را بتوان شناخت، معنا و مفهوم عبارت مورد نظر ممکن است هنوز گیج‌کننده باشد. بسیاری از مثل‌ها، عبارت‌های غیررسمی و نقل قول‌های متداول در زمره این توصیف می‌باشند. به این جملات یا عبارات، اصطلاح می‌گویند.

سر، سینه (قسمت میانی) و شکم (که در پشت قرار دارد) همچنین مانند سایر حشرات زنبورها دارای ۳ جفت پا و ۲ جفت بال هستند. اکثر زنبورها بدنشان پر از کرک است و رنگ بدنشان زرد و سیاه یا نارنجی و سیاه است. بسیاری از زنبورها دارای نیش هستند که در انتهای بدنشان وجود دارد. اگر این حشرات بترسند یا گیج یا عصبانی شوند، از نیششان استفاده می‌کنند. پس از اینکه یک زنبور کارگر نیش می‌زند پس از مدت کوتاهی می‌میرد، ولی زنبورهای دیگر و همچنین زنبورهای وحشی می‌توانند بارها نیش بزنند. بعضی از مردم به نیش زنبور بسیار حساسند و حتی گاهی نیش زنبور باعث مرگ آن‌ها نیز می‌شود.

ایلر یاشار خضرکیمی هر کیم که گیجه لر گل اوزلی یار ایلن می چون ارغوان ایچر

در وصف ذاتش مصطفی چون گفت لااحصی ثنا گوید چه هر گیج و گدا اوصاف شاه محتشم

ازین خر خرف بی زبان گیج نفهم خدا گواست که از عمر خویش گشتم سیر

این چنین گیجی بیامد در میان که بر آیم بر فلک بی نردبان

همه مهر این مادر پیر گیج بُوَد صرف در راه اولادِ بیج

آلچدس گیجیا آخرین بازی ملی خود را در سال ۱۹۵۹ میلادی انجام داد.

میی که کف تو بخشد دو صد خمار به ارزد چگونه گیج نگردد سر وجود ز شادی

به دربانش نظر کردم که یک نکته درافکن تو بپرسیدش ز نام من؛ بگفتا گیج و سودایی

من ندیدم به ز خلق نیک هیچ خوی بد مر آدمی را کرد گیج

گیج گشتیم از دم سوداییان که به نزدیک شما باغست و خوان

با بهره‌گیری از معضل‌هایی واقعی و آشنا مانند کارتن خوابی و خیابان‌گردی، کوبو آبه داستان آدم/ آدم هایی را برایمان تعریف می‌کند که یک «جعبه» محل زندگی‌اش/ زندگی‌شان است. داستان به لحاظ ژانر، در یک زمینه‌ی رئال قدم می‌زند اما روایت بر اساس یک ساختار سورئال پیش می‌رود. نویسنده از شیوه‌ی روایت کلاسیک آشنازدایی می‌کند، نظم‌ها را به‌هم می‌زند، قواعد را درهم می‌شکند و خواننده را دچار یک گیجی عامدانه می‌کند.[۱]