معنی کلمه گچساران در لغت نامه دهخدا
گچساران. [ گ َ ] ( اِخ ) قصبه مرکز بخش گچساران شهرستان بهبهان. این قصبه تقریباً در 85هزارگزی جنوب خاوری بهبهان و سر راه شوسه بهبهان به گچساران واقع شده است. موقع طبیعی آن کوهستانی و هوای آن معتدل و مالاریائی است. سکنه آن در حدود 2500 تن ، مذهب اهالی شیعه و زبان سکنه فارسی و لری است. آب خوردن قصبه بوسیله لوله تأمین میگردد. محصول عمده لبنیات ، غلات و شغل مردان زراعت ، حشم داری ، کارگری شرکت نفت و صنایع دستی زنان گلیم و عبا بافی است. راه شوسه و دو دبستان دارد و دارای چاه نفت است ( اکنون استخراج میشود ). در این قصبه شعبه فرهنگ ، بخشداری ، ژاندارمری ، شهربانی ، دارائی و پلیس دایر است. ساکنین از طایفه بابوئی هستند. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6 ).