گِرد

نماد اخترشناسی برگزیده شده برای زمین یک صلیب است که پیرامون آن را یک دایره فراگرفته‌است. برخلاف دیگر سیاره‌های سامانهٔ خورشیدی، زمین تنها سیاره‌ای است که انسان‌ها تا سالیان دراز، آن را بدون حرکتِ به گرد خورشید می‌دانستند. باور دیگر دربارهٔ زمین صاف بودن آن بود، بسیاری از مردم تا سالیان دراز چنین می‌پنداشتند که زمین صاف است. اما پس از پیشرفت دانش، این باور با باور گِرد بودن زمین جایگزین شد.

گِرد کردند از حرام و حلال جمع کردند زرّ و کاله و مال

هر که در هر جا شود گویا به ذکرِ خیرِ تو گِردِ سر چون سبحه از صد رهگذر گردم ترا

فلکی پای گِرد کرده به ناز نُه فلک را به گرد او پرواز

نزاریا چو همه سال فارغی ز وطن به قول عقل تو البته گِرد عشق مگرد

ز هر کشوری گِرد کن مهتران از اخترشناسان و افسونگران

من خسته گِرد عالم درمان ز کس ندیدم تا درد عشق دیدم درمان من گرفته

دست مسکین نگرفتی و توانائی میوه‌ای گِرد نکردی و به بستانی

چو گِرد این چنین سحری توان گشت چنین باید شدن نه آنچنان گشت

ارّهٔ گِردبُر یا ارّهٔ دیسکی نوعی ارّه است که برای برش‌های عرضی، طولی، مایل و ایجاد شیار در چوب، فلز و سایر مصالح مورد استفاده است.

زمانی طوف می‌زد گِردِ گلشن زمانی شمع را می‌کرد روشن

ز گِردش صدف بیکران ریخته به گل موج دریا برآمیخته