گنج قارون

ز رفعت سر بگردونت رساند بنقد گنج قارونت رساند

به از گنج قارون به فرزند اگر به میراث ماند از پدر دوستی

دل بلاکش من یوسف است نفروشم اگر دهد به بها چرخ گنج قارونم

ز بهر آن که درویشان بملک اندر بوند ایمن فدای گنج سلطان کرد مال و گنج قارون را؟

ز عین خار ببینی شکوفه‌های عجیب ز عین سنگ ببینی که گنج قارون‌ست

از بیانش در مکنون می جهد وز بنانش گنج قارون می جهد

ز چشم ضعیفان گو افتاده‌تر در او گنج قارون عیان در نظر

ور گنج‌های لعل او یک گوشه بر پستی زدی هر گوشه ویرانه‌ای صد گنج قارون آمدی

امیر یوسف زین کف گشاده و سخی است که گنج قارون با دست او ندارد پای

ز جود عام او در ربع مسکون گدا هم کیسه شد با گنج قارون