گلیکوژن
معنی کلمه گلیکوژن در فرهنگ عمید
معنی کلمه گلیکوژن در فرهنگ فارسی
معنی کلمه گلیکوژن در دانشنامه عمومی
نخست، آنزیم خاصی به نام فسفریلاز، گلیکوژن را به مشتقی از گلوکز به نام D - α - گلوکوپیرانوزیل ۱ - فسفات، تبدیل می نماید. در مرحلهٔ بعد آنزیمی دیگر باعث شکستن مشتقات گلوکز به گلوکز مصرفی می شود. این تبدیل، در یکی از محل های غیر کاهنده گروه های قندی مولکول گلیکوژن صورت می گیرد و مرحله به مرحله پیش می رود ( یک مولکول در هر بار ) .
به دلیل این که گلیکوژن بسیار شاخه دار است، شمار فراوانی گروه پایانی هست که آنزیم می تواند به آن ها متصل شود و مطمئن باشد که در زمان نیاز به انرژی بسیار، مقدار کافی گلوکز با شتاب آماده می شود.
سنتز گلیکوژن ( گلیکوژنز ) پس از صرف غذا زمانی که غلظت سرم و به تبع آن کبد و عضلات بالاست آغاز می گردد.
هنگامی که یک وعده غذایی حاوی کربوهیدرات خورده و هضم می شود، سطح گلوکز خون افزایش می یابد و لوزالمعده انسولین ترشح می کند. قند خون از ورید باب وارد سلول های کبدی می شود. انسولین در سلول های کبدی چندین آنزیم را تحریک می کند که موجب ایجاد فرایند سنتز گلیکوژن می شود. مولکول گلوکز تا زمانی که انسولین و قند زیاد هستند به زنجیره گلیکوژن اضافه می شود. در نتیجه بعد از خوردن غذا مقدار زیادی از گلوکز خون در کبد به گلیکوژن تبدیل می شود. پس از هضم یک وعده غذایی و کاهش گلوکز در خون، ترشح انسولین کاهش می یابد و سنتز گلیکوژن متوقف می شود و هنگامی که بدن احتیاج به انرژی دارد، گلیکوژن شکسته شده و دوباره به گلوکز تبدیل می شود. گلیکوژن فسفوریلاز کبدی آنزیم اولیه از تجزیه گلیکوژن است. سلول های بدن می توانند از گلیکوژن کبد به عنوان منبع انرژی به مدت ۸ تا ۱۲ ساعت استفاده کنند.
معنی کلمه گلیکوژن در دانشنامه آزاد فارسی
(یا: نشاستۀ حیوانی) نوعی پُلیمر چندقندۀ حاصل از گلوکز. در کبد ساخته و به منزلۀ انبار کربوهیدرات در آن جا حفظ می شود، و به همین علت، گاه به آن نشاستۀ حیوانی می گویند. گلیکوژن منبع انرژی عضلات در هنگام نیاز است و در عضلات، بر اثر عمل هورمون انسولین به گلوکز تبدیل می شود و تولید انرژی می کند.
معنی کلمه گلیکوژن در ویکی واژه
جملاتی از کاربرد کلمه گلیکوژن
بیشتر بافت‌ها در بدن انسان در صورت نرسیدن اکسیژن به آن‌ها می‌توانند تا چند دقیقه تحمل کرده و زنده بمانند. این زمان در بعضی مواقع به سی دقیقه نیز می‌رسد. در این حالت، سلول‌های بدن انرژی خود را با واکنش‌های متابولیسم بی‌هوازی (یعنی شکستن ناقص مقادیر زیادی گلوکز و گلیکوژن بدون ترکیب آن‌ها با اکسیژن) به‌دست می‌آورند؛ اما مغز انسان توانایی انجام متابولیسم بی‌هوازی قابل توجهی را ندارد و در صورت قطع ناگهانی دریافت خون یا فقدان کامل اکسیژن در خون، انسان ظرف ۵ تا ۱۰ دقیقه بیهوش میشود. یکی از دلایل اصلی این مسئله، سرعت بسیار زیاد متابولیسم نورون‌ها است که آن‌ها را به دریافت لحظه به لحظهٔ اکسیژن از خون وابسته میکند.