گلشکر

معنی کلمه گلشکر در لغت نامه دهخدا

گلشکر. [ گ ُ ش ِ ک َ ] ( اِ مرکب ) مرکبی از شکر وبرگ گل و بهترین آن آفتابی است و گاهی بجای قند، شهد اندازند و آنرا گل انگبین خوانند و جلنجبین معرب آن است. ( آنندراج ). گلقند. ( غیاث ). مرکب از گل و شکر، معروف به گلقند که قوت دل افزاید. ( از انجمن آرای ناصری ). ورد مربا، داروی نیک. ( زمخشری ). گل سرخ که در شکر پرورند و آن مسهلی باشد. گز اصفهان :
خواجه ابوعلی سینا رحمةاﷲ میگوید از چیزها که من بر بسیار کس آزمودم و سودمند یافتم گلشکر تازه است. ( ذخیره خوارزمشاهی ).
زین دو تنها هیچ قوت ناید اندر جان و دل
قوت جان را و دل را گلشکربه گل شکر.سنایی.ز گلشکر لفظ و تفاح خلقش
شماخی نظیر صفاهان نماید.خاقانی.گو درد دل قوی شو و گو تاب تب فزای
زین گلشکر مجوی و از آن ناردان مخواه.خاقانی.گلشکر را زرشک نی شکرش
زهر در حلق و خار در جگر است.خاقانی.بشیرینی از گلشکر نوش تر
بنرمی ز گل نازک آغوش تر.نظامی.آدم از آن دانه که شد حیضه دار
توبه شدش گلشکر خوشگوار
توبه دل در چمنش بوی توست
گلشکرش خاک سر کوی توست
دل ز تو چون گلشکر توبه خورد
گلشکر از گلشکری توبه کرد.نظامی.گر گلشکر خوری بتکلف زیان کند
ور نان خشک دیر خوری گلشکر بود.سعدی.رویت گل و لب تو شکر وین عجب که نیست
جز درد دل به حاصل از آن گلشکر مرا.امیرخسرو.قرص لیموی تو گوارشت لطیف عنبر
گلشکر باشد و گلقند و شراب دینار.بسحاق اطعمه.

معنی کلمه گلشکر در فرهنگ معین

( ~ . ش کَ یا کَّ ) (اِمر. ) معجونی از برگ گل سرخ و شکر یا قند که برای تقویت معده به کار می بردند.

معنی کلمه گلشکر در فرهنگ عمید

معجونی از گلبرگ های گل سرخ و شکر یا قند که در قدیم به عنوان مسهل به کار می رفت، گل قند: صدهزاران جان تلخی کش نگر / همچو گل آغشته اندر گل شکر (مولوی: ۱۳۱ )، گر گل شکر خوری به تکلّف زیان کند / ور نان خشک دیر خوری گل شکر بُوَد (سعدی: ۱۱۱ ).

معنی کلمه گلشکر در فرهنگ فارسی

معجونی که ازبرگ گل گلاب وشکریاقنددرست میکنندو آنراگلقندهم میگویند
( اسم ) ترکیبی است از شکر و برگ گل سرخ گل انگبین : اکنون که گشتی گلشکر قوت دلی نور نظر از گل بر آبر دل گذر آن از کجا این از کجا ? ( دیوان کبیر )

معنی کلمه گلشکر در فرهنگ اسم ها

اسم: گلشکر (دختر) (فارسی) (طبیعت، گل) (تلفظ: gol še(a)kar) (فارسی: گلشکر) (انگلیسی: gol shekar)
معنی: ( به مجاز ) لب گلگون معشوق، گل زیبارو، [گل، شکر= ( در قدیم ) ( به مجاز ) لب معشوق، زیبارو]، گلِ زیبارو

معنی کلمه گلشکر در ویکی واژه

معجونی از برگ گل سرخ و شکر یا قند که برای تقویت معده به کار می‌بردند.

جملاتی از کاربرد کلمه گلشکر

آرزوی گل بود گل‌خواره را گلشکر نگوارد آن بیچاره را
گلعذاران شکرلب به علاج دل خلق هر زمان از رخ و لب گلشکر آمیخته‌اند
صد هزاران جان تلخی‌کش نگر همچو گل آغشته اندر گلشکر
بنویس نسخه زان لب شیرین مرا طبیب کان گلشکر بطبع زجلاب خوشترست
از عارض گلگون وی اینخسته دلانرا شایسته و بایسته بسی گلشکر آید
برو گو تو عقیقی با گهر ساز شکرداری بر گل گلشکر ساز
تا تو اشتر سواری اندر فید خار و حنظل به فید گلشکرند
ما همیشه میان گلشکر‌یم زان دل ما قوی‌ست در بر ما
نرخ گل و گلشکر شکسته زآن چهره خوب و لعل دلجوی
جان شیدا شده را جام مفرح درده دل سودا زده را شربتی از گلشکر آر