گشتاپو

نیروهای گشتاپو در تابستان ۱۹۴۲ او را تحت تعقیب قرار دادند و او مجبور شد تا آخر جنگ جهانی دوم، تحصیلات دانشگاهی خود را کنار بگذارد و زندگی مخفی در پیش بگیرد.

در جنگ جهانی دوم رانندهٔ تانک بود و دستگیر شد، ولی توانست فرار کند و به نیروهای مقاومت فرانسه بپیوندد. در ۱۹۴۴ گشتاپو او را دستگیر کرد، ولی زنده ماند و به کمک نیروهای مقاومت آزاد شد. پس از جنگ از دولت فرانسه مدال مقاومت و صلیب جنگ و از دولت بریتانیا نشان خدمت برجسته را دریافت کرد.

ادعاهایی وجود دارد که براساس آن دستگیری رووتسکی در ۳۰ ژوئن ۱۹۴۳ بخشی از یک عملیات بزرگ اطلاعاتی جهت ضربه زدن به دولت زیرزمینی لهستان با هدف حذف فرماندهان نظامی رهبران بلندپایه سیاسی لهستانی بوده‌است. در طول آن دوره زمانی گشتاپو سرهنگ ایگناتسی اوژویچ که فرمانده نیروهای مسلح ملی بود را نیز در ۹ ژوئن ۱۹۴۳ دستگیر نمود و ژنرال ووادیسواف سیکورسکی نیز در یک سقوط هواپیمای مشکوک در ۴ ژوئیه ۱۹۴۳ جان باخت. بدین ترتیب در یک بازه زمانی دوماهه مقاومت لهستان سه تن از فرماندهان بلندپایه خود را از دست داد.

در روزهای قدرت‌گیری اس‌اس، رهبر این گروه شروع به ایجاد لشکرهایی کردند که کار آن‌ها بیشتر تشریفاتی بود تا جنبه نظامی داشته باشد. از جملهٔ این گروه‌ها می‌توان از لشکر محافظان شخصی هیتلر نام برد که در زمان آغار جنگ و نیاز به افراد نخبه، تبدیل به یک واحد موتوریزه به نام اس‌اس آدولف هیتلر شد. این لشکر با اینکه زیرگروه اس‌اس بود، اما ساختار و سازهٔ کاملاً متفاوت داشت. افراد این گروه در حضور آدولف هیتلر سوگند یاد می‌کردند و زیر دستور او کار می‌کردند. دیگر گروه دیگر اس‌اس که این‌گونه بود می‌توان به آراس‌دی یاد کرد، که توسط هاینریش هیملر به وجود آمده بود و انتخاب سربازهای آن از برترین‌های اس‌اس و گشتاپو برگزیده شده بودند.

انتخاب کالتنبرونر به عنوان جانشین هایدریش در اداره امنیت، موجب شگفتی کاندیداهای دیگر این سمت مانند هاینریش مولر رئیس گشتاپو یا حتی والتر شلنبرگ رئیس سازمان اطلاعات شد. با این حال انتخاب او ظاهراً بیشتر به این دلیل بوده که وی به عنوان یک «تازه‌وارد» در برابر هیملر انعطاف بیشتری از خود نشان می‌داد.

اردوگاه کار اجباری هینزرت برای نخستین بار در سال ۱۹۳۸ برای اسکان کارگرانی که دیوار غربی را می‌ساختند گشایش یافت. با این حال، در ۱۶ اوت ۱۹۳۹ در یک آتش‌سوزی سوخت و در اکتبر ۱۹۳۹ به عنوان بازداشتگاه بازداشت و بازآموزی پلیس برای زندانیان محکوم به مجازات‌های سبک (زیر ۱۴ روز) و نیز برای آن دسته از کارگرانی که به باور نازی‌ها رفتارهای ضداجتماعی نشان داده بودند، بازسازی شد. این کارگران، که بسیاری از آنها توسط گشتاپو برمن آورده شده بودند، نه تنها در دیوار غربی، بلکه در سایر پروژه‌های زیربنایی نظامی مانند پایگاه‌های هوایی در مانهایم و ماینتس کار می‌کردند.

او در جوانی و به‌طور مخفیانه به نیروهای اس‌اس اتریش پیوست. اتو اشتراسر مدعی بود که اشتاینهاسل یکی از مأموران گشتاپو بود که در ژوئیه ۱۹۳۳ سعی کردند وی را بدزدند و پس از بازگرداندن به آلمان، زندانی کنند، اما تلاش‌شان با شکست مواجه شد. پس از قتل صدراعظم اتریش انگلبرت دلفوس در ۲۵ ژوئیه ۱۹۳۴، اشتاینهاسل مقز شناخته شد و به حبس طویل‌المدت محکوم شد.

نظریه پردازان توطئه می‌گویند که سفر ورنر فون براون از مرکز پروازها فضایی مارشال به قطب جنوب برای جمع‌آوری سنگ‌هایی که برای فریب از آن‌ها استفاده شده، بوده‌است. چون وی عضو سابق اس‌اس بود (توسط گشتاپو دستگیرشده بود)، فیلم مستند آیا ما رفته‌ایم؟، پیشنهاد کرد که او بخاطر اتهامات وارده، مجبور به کمک در این ماجرا شده‌است. ناسا گفت که: مأموریت فون براون این بود که نگاهی به محیط و فاکتورهای محاسباتی که ممکن بود در مأموریت اثر داشته باشد، بیندازد. ناسا تیم‌هایی را به قطب جنوب فرستاد تا در شرایط سیاره‌های خارجی کار کنند.