گسارنده

گسارندهٔ می می آورد و جام نگه کرد مهراب را پور سام

تا بگردد خورش گوارنده مشو، ای خواجه، می گسارنده

می آورد چون هرچ بد خورده شد گسارندهٔ می ورا برده شد

آیا میگسارنده ساقی دمی مرا گر رها خواهی از هر غمی

گسارنده آورد جام بلور نهادند بر دست بهرام گور

گسارندهٔ باده آورد ساز سیه چشم و گلرخ بتان طراز

شده غمگسارنده شان هر دو زن گه این پای کوب و گه آن دست زن