گزک

خدمت بزم شراب تو زما می آید می توانیم که از گریه گزک شور کنیم

آرورا، دختری از اهالی چمشگزک، از شهرهای ارمنی‌نشین ترکیه عثمانی بود که در کتابی تحت عنوان حراج جان‌ها یا «کتاب ارمنستان، سرزمین تسخیر شده»، شرح مفصل از اتفاقاتی را که در طی نسل‌کشی ارمنی‌ها از سر گذرانده‌است بازگو می‌کند.

بگذر ز حاصل مدعا که به حکم فرصت بی‌بقا چمن است بر سر زخم ما گل انتظار گزک زدن

بهر سو فراوان گزک ریخته بهم پخته وخامش آمیخته

از پشیمانی زپشت دست خود سازد گزک کوته اندیشی که ریزد درد ساغر را به خاک

غم،شراب و؛لب،گزک:افغان، سرود و:گریه، ساز! عیش کن با دوست واعظ، شکوه دنیا مکن

چون خنده ساقی گزک مستانم جز بر جگر کباب مهمان نشوم

همه خاک میخانه بر باد رفت گزکها بتاراج زهاد رفت

به کیش الفت از بس قدردان نشئهٔ دردم به هر زخمی که مرهم خواست تکلیف گزک کردم

آسیاب آبی گزکی مربوط به دوره قاجار است و در شهرستان دشتی خور موج، شرق شهر واقع شده و این اثر در تاریخ ۹ اردیبهشت ۱۳۸۲ با شمارهٔ ثبت ۸۴۰۰ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

حاصل ندامت است غرور و شتاب را دست تأسف است گزک، این شراب را

آب‌انبار زیزگزکوریچان مربوط به دوره قاجار است و در قدیم لار، محله کوریچان واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۹ مرداد ۱۳۸۴ با شمارهٔ ثبت ۱۲۷۶۸ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

حاشانه مشک تتر هرگزکه از بر سرو چندین شکنج و شکن سر داده یک به دگر