گزلک

به دو انگشت گزلک و خامه نافه های خطا ازو چیدم

دوم آن کس که کشد گزلک تیز بهر اصلاح نه از سهو و ستیز

کلام من چو خارا تیغ را دندانه می سازد نسازد گزلک دخل حسودان خسته دیوانم

چرخ اگر باز بگذرد ز ستیز سازدم گزلک عزیمت تیز

بادش آن گزلک خنجر کردار قاطع دست تصرف زین کار

مکن به گزلک اصلاح روی خود را ریش که حرف خط تو چون شعر انتخاب دوید

گرش دو دیدهٔ ظاهرنگر برون آورد به نوک ‌گزلک تقدیر چرخ بد هنجار

نظم «نظیری » از ازل معجزه خیز آمده گزلک جاهلی مکش نسخه صنع حک نخواست

کاکل ز ماه آویختی، غوغا چشم انگیختی خونم به گزلک ریختی، بی‌کاهلی یللی بلی

نظر ز غمزه ی ترکانه برنخواهم داشت اگر کنند به گزلک ز سر به در چشمم