گریزنده

فروزنده چنان کز چرخ، انجم گریزنده چنان کز دیو، مردم

گریزنده کنعان به دشت یمن نهانی برون رفت با چندتن

نگه کرد از دور شداد عاد گریزنده زو عادی بدنژاد

گریزنده شد گالر از پادشاه شکسته شد او را سراسر سپاه

به بستم چو تجار شمشیر من گریزنده گشتم ز کشمیر من

ای شوخ گریزنده وی شاه ستیزنده وی از تو جهان زنده چون یافتمت باری

گریزنده از تن همه جان شده ز خون سنگ همرنگ مرجان شده

شتابنده از پیش و رهبر ز پس جهنده رهان و گریزنده رس

پراکنده شد لشکر از گرد زال گریزنده هر یک سراسیمه حال

بپرموده گفت ای گریزنده مرد تو گرد دلیران جنگی مگرد