گروس

او در سال ۱۹۰۶ در گروس-لیخترفلده درگذشت و در قبر افتخاری در گورستان کلمبیادام در برلین به خاک سپرده شد.

تن من چون دل عشّاق بمویی گروست جان من همچو سر شمع ، باتش برپاست

لکی: موشم/گروسی (کردی جنوبی): اویشم/اردلانی: ئه‌یژم/سورانی: ده‌ڵێم/کورمانجی: دبێژم/به معنی «می‌گویم»

ماه مارس سال ۱۹۴۴ به فرماندهی یگان نخبه محافظ برلین در لشکر نخبه گروس‌دویچلانت منصوب شد. در جریان کودتای ۲۰ ژوئیه، از جانب توطئه‌گران و در راس آن‌ها سرهنگ کلاوس فون اشتاوفنبرگ فرمان گرفت یوزف گوبلس، وزیر تبلیغات و اطلاع‌رسانی را دستگیر و ساختمان‌های وزارتی را پاکسازی کند. به هر حال، گوبلس موجب مکالمه تلفنی رمر با آدولف هیتلر شد. هیتلر او را همان‌جا به درجه سرهنگی ترفیع و فرمان به سکوب شورشی‌ها داد. رمر بلافاصله دست به اقدام زد و تا پایان روز بیشتر توطئه‌گران کشته یا بازداشت شدند.

این نظریه در حدود سالهای ۱۹۳۰ تا ۱۹۵۰ توسط اقتصاددانان آلمانی و حقوقدانان مکتب فرایبورگ مانند والتر اوکن و هانس گروسمن دورث و لئونهارد میکس توسعه یافت.

از آن زمان که خداوند اعظم از گروس بقرمسین شد از بهر نظم این کشور

نقش اصلی ار پ آ نظارت بر تولید و نظارت بر تبلیغات در خصوص آگاهی قومی نژاد برتر نوردیک آریایی بود. این کار توسط مسئولین رایش به نام «روشنگری» شمرده می‌شد تا «تبلیغات» زیرا «فراخوانی به اقدام فوری نبود بلکه تغییری بلندمدت در گرایش» بود. دکتر گروس می‌خواست مردم به خود شان نه به عنوان فرد بلکه به عنوان یک پیوند در یک زنجیره عظیم حیاتی بنگرند.

خورشید به تابش ضیایی گروست بیمار به تدبیر دوایی گروست

من که هر پاره دلم پیش بتی در گروست به چه دل بندگی حضرت الله کنم؟

او ز مستی به یک دو می گروست من بدو داد خواهم از سه یکی

گرچه در دست بدخوی گروست مار بی‌دست و پای راست روست

آکوئدوکتو ده لوس میلاگروس در سال ۱۹۹۳ به‌عنوان بخشی از مجموعهٔ باستانی اِمِریتا آگوستا در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسید.

چو آورد چرخ از ستاره سپاه شب قیرگون شد گروس سیاه

به دکان می‌فروشان گروست هر چه دارم همه خنب‌ها تهی گشت و هنوز در خمارم

در باب ظل السلطان و معتمدالدوله مکرر فرموده ایم که سه هزار تومان قرض الحسنه را اگر ندادی البته البته بده. اما بیست هزار مال شاه است، به معتمدالدوله ربط ندارد. بخودش هم پیغام دادیم که مطالبه نکند. فرزندی طهماسب مرزا هم از گفتگوی او مستحضر است، احتمال دارد خواهم در آستانه همایون ملاقات کنی، خوا حرف بزنی لاشک بهتر و خوب تر می گذرانی. اسمعیل، آدم ظل السلطان هم هر چه حساب کهنه در خلخال دارد بایدپاک شود و ان شاءالله تعالی طوری برگردد که آه و ناله ظل السلطان از دارالخلافه تا این جا نرسد، اما از نو هیچ نباید داد، هرچه بدهیم از همدان و یزد ان شاءالله خواهیم داد. سیصد خروار غله که آصف الدوله نوشته ربط بدیوان ندارد. قائم مقام از تیولات گرمرود تعارفی کرده است، شاید آصف الدوله در باب حمل و نقل آن بدارخلافه خواهشی از آن عالیجاه کرده باشد، وجهی که باولاد مرحوم محمدخان ایروانی داده اید اگر همان است که از گروس برقرار بود، آن عالیجاه دانسته باشد که ما بعد از خواهش ها و توسط های خازن الدوله نصف مستمری حسینعلی خان را در وجه ورثه او برقرار کردیم و اگر از خوی است چنان در نظر داریم که جز آسیا و معاش جزئی به همشیره امیر اصلان خان نبود. بلی، برات انعامی شاید درکرمان و اصفهان بسایر اولاد محمدخان داده باشیم، این تفصیل را باین جهت مرقوم داشتیم که مکرر نشود، مثل مواجب سلیم بیک قبه که جزء مواجب سلطان احمد خانه است و او در همدان است و سلیم بیک در سراب جداگانه گرفته، در حقیقت خرجی مکرر شده. از میرزا حسین قزوینی مواخذه باید نمود.