گرفتار

و حقیقت دنیا در حق بندگان، همان علاقه قلبیه و گرفتاریهای بدنیه و لذات نفسیه است، که حاصل می شود نه آن اعیانی که علاقه به آنها دارد یا مشغول به آنها می شود.

چون من گرفتارت شدم، زانم چه کآرندم خبر؟ ماهی ست در روم آنچنان، خوبی ست در ری همچنین

چون تیغِ ز جوهر است دشوار از دام، رهاییِ گرفتار

جواب آن غزل آصفی است این صائب زمانه ای است که هر کس به خود گرفتارست

هرگز از بند و غم آزاد نگردد آن دل که گرفتار کمند سر گیسوئی نیست

کاروان خطش از دست بگیرد شاید یوسف دل که گرفتار بچاه ذقنست

مردی در انتظار تولد اولین فرزند خود است، اما همسرش ۹ فرزندِ همزمان به دنیا می‌آورد. گرفتاری‌های ناشی از نگه‌داری ۹ قلوها، ماجراهای زیادی را به دنبال دارد.

نچیدم از گرفتاری گلی هر چند از خواری ز زخم خار و خس دست حمایت شد قفس ما را

صحرای ترا آهوی در بند گرفتار دریای ترا ماهی افتاده به شستیم

به تنهائی کسی باشد طلبکار که نبود او به بند خود گرفتار

صید را قید چه حاجت که گرفتار غمت گر بتیغش بزنی جای دگر می نشود