گرسنگی

کاتش که فشاند زر باسراف از گرسنگی همی بمیرد

نقل است که چون کسی به خدمت شیخ آمدی تا طریق سلوک سپرد. شیخ او را گفتی: ای فرزند، تصوف کاری سخت است، گرسنگی باید کشید و برهنگی و خواری و با این همه، روی تازه داری. اگر سر این همه داری به طریقت درآی و اگر نه به کار خود مشغول باش.

در یک جامعه ای که مبتنی بر جباریت است دوران آوارگی بابک آغاز می شود. به دوبی می رود، به کار سخت گماشته می شود. با لنج به هند می رود و گرفتار توفان اقیانوس می شود. در هند به زندان می افتد و شرح گرسنگی و سختی های زندان را باید خواند که خیلی جالب است.

سال به سال از دروازه‌های جهنمی زندان بدن‌های نحیف، منقوص، بی‌اراده و شکست خوردهٔ بشری به جهان بازمی‌گردند، که علامت قابیل بر پیشانیشان است، امیدهایشان خرد شده و تمام تمایلات طبیعیشان خنثی شده‌است. هیچ چیزی جز گرسنگی و وضعی غیرانسانی برای استقبال از این قربانیان نخواهد رفت و به زودی به عنوان تنها امکان بقایشان، در جرم فرومی‌روند.

نقلست که شاگری را گرسنگی بغایت رسید و چند روز برآمد.

از عشق و گرسنگی رمانی است از جولین مک‌لرن-راس. این رمان اولین بار در سال ۱۹۴۷ توسط انتشارات الن وینگیت در انگلستان منتشر شد.

الَّذِی أَطْعَمَهُمْ مِنْ جُوعٍ آن خدای که ایشان را از گرسنگی سیر کرد وَ آمَنَهُمْ مِنْ خَوْفٍ (۴) و ایشان را از بیم بی‌بیم کرد.

یحیی بن معاذ گوید گرسنگی نور بود و سیر خوردن نار و شهوت همچون هیزم، ازو آتش تولّد کند، آن آتش فرو ننشیند تا خداوند ویرا بسوزد.

غفلت از تشنگی و گرسنگی کم گردد که لب خشک بر این بند گران سوهان است