گرسنه چشم

خمیر او نمک را آب کرده گرسنه چشم را در خواب کرده

ته کاسهٔ جم روزیِ این گرسنه چشمان ارزانی این تاجوران تخت و کلاهی

در سواد نظرگرسنه چشمان جهان عزت دست تهی، گر ید بیضاست که نیست

گرسنه چشمان نفاق و حسد جان حسد را دل ایشان جسد

بر خوانچه این سبز فلک خود همه قرصی است و آن هم ز پی گرسنه چشمان چو ما نیست

به ذوق لذت بیداد و زهر چشم عتاب به شوق گرسنه چشم و به نعمت دیدار

حیرت‌زده را که دارد از حیرت باز؟ آیینه گرسنه چشم دیدار بود

ز خوان وصل نشد سیر دیده ام صائب گرسنه چشم نگاهی که داشتم دارم

کرد بر خوان نبوت یک شب دعوت گرسنه چشمان عرب

بطبع گرسنه چشم محبت اندیشه که جز بنعمت جود تو نشکند بازار