گرزه

وزان جایگه رفت چون پیل مست یکی گرزهٔ گاوپیکر بدست

حال القصه، بعد طول الغصه، آلت از میان گوشت چون گرزه ماری از پوست بیرون آمد، ازین سرخ کلاهی، سیه قبای اعوری، کلان سری، دراز قدی، پهن خدی، ناف خاری، سینه گذاری.

یکی گرزه گاوپیکر به چنگ خروشان و جوشان چو غران پلنگ

گفتا که بدستت اندر این چوب از چیست چو گرزه فریدون

گرزها می زنند بر بسرش خسته روزگار را ماند

یکی گرزه‌گاو پیکر به دست خروشنده بر جای چون پیل مست

تا شیر شرزه روی بتابد ز آتشا تا مارگرزه سخت بپیچد به چندنا

هست چون مار گرزه دولت دهر نرم و رنگین و اندرون پر زهر

به پیری بغرید چون پیل مست یکی گرزهٔ گاو پیکر به دست

به‌ زیر اندرون آتش و نفط و چوب ز بر گرزهای گران کوب کوب