گردک

گردکان ما درین مطحن شکست هر چه گوییم از غم خود اندکست

گردکی گردد به گرد دامنش رند دریا دل که او با ما نشست

گوهرش هر چند درگردکسادی شد نهان صائب بیدل بود از جان خریدارش هنوز

برگوهربی قیمت من جوش خریدار از گردکسادی است به بازارگرانتر

ندارد گردکلفت برجبین آیینه قانع که آب چشمه ساران است از سیلاب روشنتر

گفت چبود قیمت یک گردکان گفت او را نیست قیمت ای فلان

یازده ساله کودکی هست به کاخم اندرون سست وفا وسخت دل خردقضیب و گردکون

پس بار زنجان شد و یاران خود راگردکرد زان سپس زی شیروان بشتافت با ساز نبرد

منه دل بر این سالخورده مکان که گنبد نپاید بر او گردکان

گفت یک گردو عطا فرما به من داد او را گردکانی بی سخن