گردبر

احمدبن محمّدالسُلَمی گوید نزدیک ذوالنّون مصری شدم روزی طشتی زرین در پیش او دیدم، گردبرگرد اوبر، طیبها از عنبر و مشک و آنچه بدین ماند، مرا گفت تویی که اندر نزدیک ملوک شوی اندر حال بسط ایشان پس درمی به من داد تا به بلخ از آن درم نفقه می‌کردم.

همان ز موج صفا زنگ می برد از دل ز خط اگر چه نشسته است گردبر رویش

خرامیدن لاجوردی سپهر همان گردبر گشتن ماه و مهر

گردبر گشتم از نشیب و فراز دیدم آن روضه‌های دیده نواز

زان پیش که هردوجهان گردبرآرد ای بیخبران این چه سوارست ببینید