گربال

عشق است درین عالم اگربال وپری هست رحم است برآن مرغ که بی پرشده باشد

تا فروغ شعلهٔ خورشید حسنی دیده‌ام صبح اگربالد به چشم من‌کف خاکسترست

بی پر و بالی مرا محبوس دارد در فلک می شکستم بیضه را گربال و پر می داشتم