گرانیت

اهلی پیر ناتوان سوخت ز سر گرانیت رطل گران دگر مده پیر تنک شراب را

یک خم شدن ز گوشهٔ ابروی التفات آید برون ز عهدهٔ صد سر گرانیت

سبک شو که جای گرانیت نیست زمانی فزون زندگانیست نیست

به سر گرانیت افسرده خاطرم داری ز جبهه ای صنم خشمگین گره بگشا

هرگز نهایتی نکند سر گرانیت هرگز به غایتی نرسد مهربانیم

بام‌ها را فرسب خرد کنی از گرانیت، گر شوی بر بام

مخموری می آفت‌، نقدی‌ست‌هوش دار کز سرگرانیت نشود سنگسار مغز