گدوک

معنی کلمه گدوک در لغت نامه دهخدا

گدوک. [ گ َ ] ( اِ ) گردنه. کتل. راه میان دو کوه که در زمستان برف زیاد در آن جمعشود: گدوک عباس آباد، گدوک اسدآباد و گدوک کندوان.
گدوک. [ گ َ ] ( اِخ ) نام ایستگاه دوازدهم میان فیروزکوه و دوکل ( در راه آهن شمال ) فاصله آن تا تهران 218هزار گز است. این گردنه به ارتفاع 6620 گام است و کاروانسرایی بدانجاست و 12میل از فیروزکوه فاصله دارد. ( سفرنامه مازندران و استرآباد رابینو بخش انگلیسی ص 42، 43 و 157 ).
گدوک. [ گ َ ] ( اِخ ) شهری کوچک است در روم ( آسیای صغیر ) و هوایش به سردی مایل. حقوق دیوانیش 16500 دینار است. ( از نزهة القلوب ص 99 ).

معنی کلمه گدوک در فرهنگ معین

(گَ ) (اِ. ) گردنة کوه ، جایی در کوه که برف زیادی می بارد و رفت و آمد مشکل است .

معنی کلمه گدوک در فرهنگ عمید

جایی از کوه که در زمستان برف در آن جمع شود و مانع عبورومرور گردد، گردنۀ کوه.

معنی کلمه گدوک در فرهنگ فارسی

گردنه کوه، جائی ازکوه که درزمستان برف در آن جمع شودومانع عبورومرورگردد
( اسم ) راه میان دو کوه گردنه کتل : گدوک اسد آباد گدوک عباس آباد .

جملاتی از کاربرد کلمه گدوک

تونل گدوک طولانی‌ترین تونل راه‌آهن در خاورمیانه با طول بیش از ۲۸۸۰ متر است که قطار امروزه آن را در طی مدت ۳ دقیقه و بیست ثانیه طی می‌کند، این تونل دارای ۵۶۰ سانتی‌متر عرض و ۶۰۰ سانتی‌متر ارتفاع می‌باشد و از این لحاظ عریض‌ترین تونل در میان تمامی تونل‌های راه‌آهن در ایران است، همچنین در حدود ۹۰۰ متر انتهای جنوبی آن بلندترین ارتفاع را دارد.
آغ‌بد گدوک یک روستا در ایران است که در شهرستان مشگین‌شهر در استان اردبیل واقع شده‌است. آغ‌بد گدوک ۱۷۲ نفر جمعیت دارد.