گاهواره

شکرفشانی نطق تو نیست امروزی به گاهواره چو عیسی تو خوش زبان بودی

آدم به گاهوارهٔ او بود شیر خوار ادریس هم به مکتب او گشته درس خوان

بعد نه ماه آن پسر را زاد وانگهانش به گاهواره نهاد

اگر نهند سعیدا میان تابوتم ز شوخ چشمی خود خواب گاهواره کنم

زاهد نظر به مردم بالغ نظر، بود طفلی که زهد خشک بود گاهواره اش

شهنشهی که ز هم بردرید اژدر را به گاهواره به طفلی، به وقت شرب لبن

به گریه ربط من امروز نیست، کز طفلی ز اشک، تخت روان بود گاهواره من

ز روغن شیر و از خم گاهواره بدین گشتند طفلان شیرخواره

منم که نیست پناهی درین محیط مرا وگرنه در ز صدف گاهواره ای دارد

چو گاهواره شب و روز چرخ از آن جنبد که طفل بخت تو گیرد ز جنبشش آرام